Αγαπώ κορτσόπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Αγαπώ κορτσόπον,
έχ̌’ τρανόν ’σπιτόπον
Και ’κι παίρ’ εμένα [και] τον φτωχόν
Φεύω να κερδίζω,
μάνα, εσέν κλαινίζω
γιατί έ͜εις με έναν και μαναχόν

Φτωχός είμ’ εξέρ’ με
και ’κι θέλ’ να παίρ’ με
Λέει με «Ζεγκιλι͜άεψον κι εσύ»
Και ατότε έλα,
εμέν τέρ’ και γέλα
κι άντζ̌ακ θα ζευγαρούμες μαζί

’Δέβαν τρία χρόνια,
ενεσπάλθαν τα πόνια
σην καρδι͜ά μ’ ντο είχα [και] για τ’ ατέν
Ατώρα ’κι θέλω,
ατέ για να παίρω
Δέβα, μάνα, κι αέτσ’ πέ’ ατεν

Ατένα εθέλ’να
και αλλού ’κ’ ετέρ’να
Καλόν λόγον ’κ’ είπεν για τ’ εμέν
Εθέλ’νεν πορτοφόλι
και γεροντοκόρη
σο ράφ’ / σ’ οτσ̌άχ’ τη κυρού -γ- ατ’ς επέμ’νεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άντζ̌ακ	μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο	ancak
ατέ	αυτή
ατέν	αυτήν
ατεν	αυτήν
ατένα	αυτήν
ατότε	τότε
ατ’ς	αυτής, της
ατώρα	τώρα
δέβα	(προστ.) πήγαινε
’δέβαν	πέρασαν	διαβαίνω
έ͜εις	έχεις
εθέλ’να	ήθελα
εθέλ’νεν	ήθελε
ενεσπάλθαν	ξεχάστηκαν
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
επέμ’νεν	απόμεινε
ετέρ’να	κοιτούσα
έχ̌’	έχει
ζεγκιλι͜άεψον	(προστ.) πλούτισε, γίνε πλούσιος	zenginlemek
ζευγαρούμες	ζευγαρώνουμε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζω	στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει
κορτσόπον	κοριτσάκι
κυρού	πατέρα
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
οτσ̌άχ’	τζάκι	ocak
παίρ’	παίρνω/ει
παίρω	παίρνω
πέ’	(προστ.) πες
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
’σπιτόπον	(οσπιτόπον) σπιτάκι
τέρ’	(προστ.) κοίταξε
φεύω	φεύγω