Προβολή Τραγουδιού
Διπάτ’ |
Κοτσαγκέλ/Διπάτ’Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Νίκος Παπαβραμίδης
[Και -ν-] Ακείν’ το πέραν τα ραχ̌ι͜ά πότε θα λιμενεύ’νε; [γιαρ-γιαρ] Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ μαύρα είν’ [Ξαν] όπου τερούν κονεύ’νε [γιαρ-γιαρ] Όνταν φορείς και αναλλά͜εις τα σοκάκια γελούνε [γιαρ-γιαρ] Ση στράταν π’ απαντούνε σε, κλώσκουνταν και τερούνε [γιαρ-γιαρ] Ανάθεμα και τα μακρά, όθεν ’κι πάει λαλία -ν [γιαρ-γιαρ] Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν ας σην αροθυμίαν Σο χωράφ’ απέσ’ έστεκες και θέριζες χορτάρι͜α [γιαρ-γιαρ] Ση καγανί’ σ’ το χτύπεμαν μαεύ’ς τα παλληκάρι͜α [γιαρ-γιαρ] Κρωμέτες σ̌κύλ’ υιός είμαι ωρι͜άζω τα ραχ̌ία [γιαρ] Πίνω τα κρύα τα νερά, σύρω τη μαναχ̌ίαν [γιαρ-γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακείν’ | εκείνα | ||
| αναλλά͜εις | φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα | ||
| απαντούνε | συναντούν | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| είν’ | είναι (για πληθ.) | ||
| εσκοτείνεψαν | σκοτείνιασαν | ||
| καγανί’ | δρεπανιού | ||
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| κονεύ’νε | εγκαθίστανται, φωλιάζουν, προσγειώνονται (επί πτηνών) | konmak | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
| μαεύ’ς | μαγεύεις | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα | ||
| μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όνταν | όταν | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| χτύπεμαν | χτύπημα | ||
| ωρι͜άζω | προσέχω, φυλάω, επιβλέπω |
