Προβολή Τραγουδιού
Σύρω αδά και σύρτς ακεί |
Στιχουργοί: Νίκος Σωτηριάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Θεοδωρίδης, Κυριάκος Αντωνιάδης
Άσπρον εγώ, μαύρον εσύ, τσινί͜εις, ’κι στέκ’ς ολίγον Πατείς ποδάρ’ κι οπίσ’ ’κι πας, πώς να ’φτάμε χωρίον; Ακιλιανεύτ’ και άκ’σον με, γαλήνεψον τ’ ομμάτι σ’ Μη θέκ’ς αφκά τ’ αγάπεμαν και βάλτς απάν’ τ’ ινιάτι σ’ Σύρω αδά και σύρτς ακεί, τσ̌ι͜άζω, τσουπώντς τ’ ωτία Ταλεύ’ς, αέτσ’ άμον ντ’ ευτάς, θ’ αφήνω σε «έναν υείαν»! Πώς να ελέπομε χαΐρ’ κι εβγάλλομε αυλάκι ας σου, αρνί μ’, η τεντσ̌ερέ ’κ’ ιεύ’ με το καπάκι;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αέτσ’ | έτσι | ||
ακεί | εκεί | ||
ακιλιανεύτ’ | (προστ.) βάλε μυαλό | akıllanmak | |
άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
απάν’ | πάνω | ||
ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
αφκά | κάτω | ||
βάλτς | βάζεις, τοποθετείς | ||
γαλήνεψον | (προστ.) γαλήνεψε | ||
ελέπομε | βλέπουμε | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
θέκ’ς | θέτεις, ακουμπάς | ||
ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
ινιάτι | γινάτι, πείσμα | inat/ʿinād | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
ομμάτι | μάτι | ὀμμάτιον | |
οπίσ’ | πίσω | ||
ποδάρ’ | πόδι | ||
στέκ’ς | στέκεσαι | ||
σύρτς | σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
ταλεύ’ς | ορμάς, χιμάς, βυθίζεσαι | dalmak | |
τεντσ̌ερέ | χάλκινη κατσαρόλα | tencere/tancara/tangira | |
τσ̌ι͜άζω | φωνάζω δυνατά, μτφ. μαλώνω, επιπλήττω | ||
τσινί͜εις | κλαψουρίζεις | ||
τσουπώντς | κλείνεις | ||
υείαν | υγεία | ||
’φτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
χαΐρ’ | καλοσύνη, εύνοια, χρησιμότητα | hayır/ḫayr | |
ωτία | αυτιά |