Προβολή Τραγουδιού
Ίμερα μ’, εροθύμεσα |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης
Ίμερα¹ μ’, εροθύμεσα [ν’ αηλί εμέν!] να ελέπω τ’ οσπιτόπα σ’ [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Να ελέπω τον Καστρόλιθο² σ’ [ν’ αηλί εμέν!] κι όλια τα παρχαρόπα σ’ [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Εκάθουμ’ σον Καστρόλιθο σ’ [ν’ αηλί εμέν!] κι απαγκέσ’ σα γωνέα σ’ [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Τα ’μάραντα εσκουντούλιζαν [ν’ αηλί εμέν!] κι ασ’ όλια τα μερέας [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Να εκάθουμ’ σον Καστρόλιθο σ’ [ν’ αηλί εμέν!] κι από καρσ̌ί ετέρ’να [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Να έλεπα την Ίμεραν, [την Ίμεραν] τα μουράτι͜α ν’ επαίρ’να [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Ίμερα, τ’ οσπιτόπα σου [ν’ αηλί εμέν!] σον ήλεν παρλαεύ’νε [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] και τη Σαββέλη³ το τοξάρ’ [άι! το τοξάρ!] τα δώματα αραεύ’νε [Ωφ! ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
απαγκέσ’ | πάνω εκεί πέρα | ||
αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
ασ’ | από | ||
δώματα | οριζόντιες στέγες σπιτιών | ||
εκάθουμ’ | καθόμουν | ||
έλεπα | έβλεπα | ||
ελέπω | βλέπω | ||
επαίρ’να | έπαιρνα | ||
εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
εσκουντούλιζαν | ευωδίαζαν | ||
ετέρ’να | κοιτούσα | ||
ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
καρσ̌ί | απέναντι, αντικρυστά | karşı | |
’μάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
μερέας | μεριές | ||
μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ξαν | πάλι, ξανά | ||
όλια | όλα | ||
οσπιτόπα | σπιτάκια | hospitium<hospes | |
παρλαεύ’νε | λάμπουν, λαμποκοπούν | parlamak | |
παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
τοξάρ’ | δοξάρι |
¹ Χωριό της επαρχίας Αργυρουπόλεως του Πόντου ² Καστρόλιθος (ο): μεγάλα βράχια που λόγω του μεγάλου ύψους προξενούν εντύπωση φρουρίου ³ Σαββέλης Γιακουστίδης (1880 Ίμερα-1934 Πανόραμα Θεσ/νίκης), ξακουστός λυράρης της εποχής