Λεμόνα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Θεοδοσιάδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

Σίτι͜α επέγ̆’να ομάλι͜α-ομάλι͜α
είδα ορμάνι͜α και λιβάδι͜α
και ση πεγαδί’ σην άκραν
έστεκεν δέντρον και μέγαν
Έστεκεν δέντρον και μέγαν
τα νεράντζ̌ι͜α φορτωμένα

Έπλωσα να παίρω έναν
εχολιάστεν η Λεμόνα

Ντό χολιάσ̌κεσαι Λεμόνα μ’;
Γιάμ’ ετσάκωσα κλαδόπον;

Γιάμ’ ετσάκωσα κλαδόπον
γιά εμάρανα φυλλόπον;

Κι αν ετσάκωσα κλαδόπον
να τσακούται το χ̌ερόπο μ’

Κι αν εμάρανα φυλλόπον
να μαραίνεται το ψ̌όπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη
γιά	είτε, ή	ya/yā
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
εμάρανα	έκανα κτ να μαραθεί
επέγ̆’να	πήγαινα
έπλωσα	άπλωσα, έτεινα
ετσάκωσα	έσπασα
εχολιάστεν	θύμωσε, αγανάκτησε
κλαδόπον	κλαδάκι, μτφ. απόγονος
ομάλι͜α	(επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια
ορμάνι͜α	δάση	orman
παίρω	παίρνω
πεγαδί’	βρύσης
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τσακούται	σπάει
φυλλόπον	φυλλαράκι
χ̌ερόπο	χεράκι
χολιάσ̌κεσαι	θυμώνεις, αγανακτάς
ψ̌όπο	ψυχούλα