Τσ̌ανίμ αμάν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Ασλανίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης

Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται,
[τσ̌ανίμ αμάν/όι! όι! αμάν]
παίρ’ ο ήλον, λύεται
[γιαρ, γιαρ, αμάν/όι! όι! αμάν]
Εγώ τηνάν αγαπώ
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
αδακέσ’ ’κ’ ευρίεται
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]

Τ’ αιγιδόπον βόσ̌κεται
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
σ̌υρίζ’ ατο, κλώσ̌κεται
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
Εγώ τηνάν αγαπώ
[τσ̌ανίμ αμάν/όι! όι! αμάν]
ταραπουλούζ’ ζώσ̌κεται
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]

Εκεί πέραν ήλος έν’,
[όι! όι! αμάν]
τη σ̌κύλ’ η κόρ’ τίνος έν’;
[γιαρ, γιαρ, αμάν/όι! όι! αμάν]
Γιά τ’ εμόν έν’, γιά τ’ εσόν,
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
ας τερούμε τίνος έν’
[όι! όι! αμάν]

Το τσ̌αρούχ̌ι μ’ είπε με
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
«μη φορείς με γράσκουμαι»
[γιαρ, γιαρ, αμάν/όι! όι! αμάν]
Τ’ έμορφα τα κορτσόπα
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
σφίγγω κι αγκαλιάσκουμαι
[όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγκαλιάσκουμαι	αγκαλιάζω, εναγκαλίζομαι
αδακέσ’	εδώ γύρω, κάπου εδώ
αιγιδόπον	γιδούλα, κατσικάκι
βόσ̌κεται	βοσκάει
γιά	είτε, ή	ya/yā
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
γράσκουμαι	φθείρομαι, λιώνω	γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
ευρίεται	βρίσκεται
ζώσ̌κεται	ζώνεται, φοράει πάνω του	ζώννυμι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
κορτσόπα	κοριτσάκια
λύεται	λιώνει
παίρ’	παίρνω/ει
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σ̌κύλ’	(γεν.) σκύλου
σ̌υρίζ’	σφυρίζω/ει	σῦριγξ
ταραπουλούζ’	μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό	Tirebolu<Τρίπολη
τερούμε	κοιτάμε
τηνάν	αυτόν/ην που
τίνος	ποιού;
χ̌ι͜ονίεται	χιονίζεται