Ραχία επορπάτεσα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

Ραχ̌ία επορπάτεσα,
κρύα νερόπα έπα
[έλα -ν- έλα]
Όντες δι͜αβαίντς, τρυγόνα μου,
’κχ̌ύσον λίγα δα̤κρόπα
[έλα -ν- έλα]

Ερώτα σον παρχάρ’, πουλί μ’,
ντό λέγ’νε τ’ αηδόνι͜α
[έλα -ν- έλα]
Ντ’ ευτάει ας ση σεβντάν η ψ̌η
και ’ς σα πολλά τα πόνι͜α
[έλα -ν- έλα]

Θα κελαηδούν, θα λέγ’νε σε
τη χαμονή σ’, πουλόπο μ’
[έλα -ν- έλα]
Η χαμονή σ’ ’κι σύρκεται,
γεραλίν το καρδόπο μ’
[έλα -ν- έλα]

Γράμμα θα στείλω σε, πουλί μ’,
και με το χ̌ελιδόνι
[έλα -ν- έλα]
Και με τη θάλασσαν χαρτίν
θα γράφτ’ το τέρτ’ τ’ εμόν-ι
[έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γεραλίν	πληγωμένο, τραυματισμένο	yaralı
γράφτ’	γράφω/ει
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
δέβα	(προστ.) πήγαινε
δι͜αβαίντς	(για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς	διαβαίνω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έπα	ήπια
επορπάτεσα	περπάτησα
ερώτα	(προστ.) ρώτησε
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
’κχ̌ύσον	(προστ.) έκχυσε, χύσε, έκβαλε	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λέγ’νε	λένε
νερόπα	νεράκια
όντες	όταν
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πόνι͜α	πόνοι
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
’ς	(ας) από
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
σύρκεται	τραβιέται, αντέχεται
τέρτ’	καημός, βάσανο, (ονομ.) στενοχώρια	dert
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
χαμονή	χαμός, όλεθρος
ψ̌η	ψυχή