Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Είνας μανίτσα αναμέν’ τον γιον ατ’ς ας σα ξένα Αφήν’ την πόρταν ανοιχτόν, τα φώτα αναμμένα Ένα και μοναχόν παιδίν είχε κι εξενιτεύτεν Τα δα̤κρόπα τ’ς άμον ποτάμ’, νύχταν ημέραν τρέχ’νε Απόψ’ πα αναμένει͜ ατον, θα έρ’ται το παιδίν ατ’ς Τη γεράν ατ’ς για να λαρών’ και να αναπαύ’ τη ψ̌ην ατ’ς Μάνα μ’, την πόρτα άσ’ ανοιχτόν, μάνα μ’, το παραθύρι σ’ Μεσάνυχτα θα έρχουμαι, τρανόν έν’ το χατίρι σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| άσ’ | (προστ.) άσε, άφησε | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| γεράν | πληγή, τραύμα | yara | |
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξενιτεύτεν | ξενιτεύτηκε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ποτάμ’ | ποτάμι | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| άσ’ | (προστ.) άσε, άφησε | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| γεράν | πληγή, τραύμα | yara | |
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξενιτεύτεν | ξενιτεύτηκε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ποτάμ’ | ποτάμι | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 