Είνας μανίτσα αναμέν’

Προβολή Τραγουδιού

Τσακαλίδης 1981

Είνας μανίτσα αναμέν’
τον γιον ατ’ς ας σα ξένα
Αφήν’ την πόρταν ανοιχτόν,
τα φώτα αναμμένα

Ένα και μοναχόν παιδίν
είχε κι εξενιτεύτεν
Τα δα̤κρόπα τ’ς άμον ποτάμ’,
νύχταν ημέραν τρέχ’νε

Απόψ’ πα αναμένει͜ ατον,
θα έρ’ται το παιδίν ατ’ς
Τη γεράν ατ’ς για να λαρών’
και να αναπαύ’ τη ψ̌ην ατ’ς

Μάνα μ’, την πόρτα άσ’ ανοιχτόν,
μάνα μ’, το παραθύρι σ’
Μεσάνυχτα θα έρχουμαι,
τρανόν έν’ το χατίρι σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αναμέν’	περιμένει
άσ’	(προστ.) άσε, άφησε
ατ’ς	αυτής, της
αφήν’	αφήνει
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
είνας	ένας/μία
έν’	είναι
εξενιτεύτεν	ξενιτεύτηκε
έρ’ται	έρχεται
έρχουμαι	έρχομαι
λαρών’	γιατρεύει, θεραπεύει
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
ποτάμ’	ποτάμι
τρέχ’νε	τρέχουν
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
ψ̌ην	ψυχή