.
.
Τσακαλίδης 1981

Ο πιτίκος

Ο πιτίκος
fullscreen
Έχω έναν τρανόν σεβντάν
απέσ’ σην καρδι͜ά μ’
Ατό έν’ το φως ι-μ’
κι όλεν η χαρά μ’
Ατό δί’ με ελπίδαν,
δί’ με και φτερά
όλια ανασπάλλω
όνταν έν’ σουμά μ’

Έλα, έλα, πουλόπο μ’,
τ’ εμόν το σ̌εχρετόπον
Το παλαλόν τ’ αρνόπο μ’,
ποδεδίζ’ ατο!
Έλα, έλα πιτίκον¹
ασ’ όλων το μικρίκον
Τ’ εμόν το λαλαχ̌άρ’κον,
να λελεύ’ ατο!

Έν’ ο θησαυρός ι-μ’
σον κόσμον απάν’
Ο κύρ’ σ’ ατ’ να χάται,
να ’φτάει παλαλά
Όλια τα χατίρια τ’
ευτάγω -ν- εγώ
Τ’ εμόν τον πιτίκον
να λελεύ’ ατον

Έλα, έλα, πουλόπο μ’,
τ’ εμόν το σ̌εχρετόπον
Το παλαλόν τ’ αρνόπο μ’,
ποδεδίζ’ ατο!
Έλα, έλα πιτίκον¹
ασ’ όλων το μικρίκον
Τ’ εμόν το λαλαχ̌άρ’κον,
να λελεύ’ ατο!

Όλια τ’ αγαπίουν
σ’ ομμάτι͜α τ’ εμά
Ζαρωτά και ίσι͜α
κι όλια τα ζαντά/στραβά
Άκ’σον τη λαλία μ’
και ντο τραγωδώ
Να ευρίουμ’ πάντα
εμπροστά σ’ εγώ
Για τ’ εσέν, πουλόπο μ’,
εγώ τραγωδώ
ν’ ακούς τη λαλία μ’
όντας ’κι θα ζω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αγαπίουναγαπιούνται
άκ’σον(προστ.) άκουσε
ανασπάλλωξεχνώ
απάν’πάνω
απέσ’μέσα
αρνόποαρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ασ’από
δί’δίνει
εμάδικά μου
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
έν’είναι
ευρίουμ’βρισκόμουν
ευτάγωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
ζαντάανοησίες, τρέλες
ζαρωτάστραβά
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κύρ’πατέρα
λαλαχ̌άρ’κονχαϊδεμένο, παραχαΐδεμένο
λαλίαλαλιά, φωνή
λελεύ’χαίρομαι/εται
μικρίκονμικρούλης/α/ικο
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
όλιαόλα
ομμάτι͜αμάτια
όντανόταν
όνταςόταν
παλαλάτρελά, τρέλες
παλαλόντρελό
πιτίκονμικρούλι πιθ. εκ του τουρκ. bit=ψείρα
ποδεδίζ’(ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πουλόποπουλάκι
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
σ̌εχρετόπονονομαστό, περίφημο şöhret/şuhret
σουμάκοντά
τραγωδώτραγουδάω
’φτάει(ευτάει) κάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
χάταιχάνεται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αγαπίουναγαπιούνται
άκ’σον(προστ.) άκουσε
ανασπάλλωξεχνώ
απάν’πάνω
απέσ’μέσα
αρνόποαρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ασ’από
δί’δίνει
εμάδικά μου
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
έν’είναι
ευρίουμ’βρισκόμουν
ευτάγωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
ζαντάανοησίες, τρέλες
ζαρωτάστραβά
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κύρ’πατέρα
λαλαχ̌άρ’κονχαϊδεμένο, παραχαΐδεμένο
λαλίαλαλιά, φωνή
λελεύ’χαίρομαι/εται
μικρίκονμικρούλης/α/ικο
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
όλιαόλα
ομμάτι͜αμάτια
όντανόταν
όνταςόταν
παλαλάτρελά, τρέλες
παλαλόντρελό
πιτίκονμικρούλι πιθ. εκ του τουρκ. bit=ψείρα
ποδεδίζ’(ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πουλόποπουλάκι
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
σ̌εχρετόπονονομαστό, περίφημο şöhret/şuhret
σουμάκοντά
τραγωδώτραγουδάω
’φτάει(ευτάει) κάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
χάταιχάνεται
Ο πιτίκος
Σημειώσεις
¹ Παρατσούκλι με το οποίο αποκαλούσε το μικρότερο τέκνο του ο Τσακαλίδης

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost