Προβολή Τραγουδιού
Εσέν όντες εγάπεσα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Λαφαζανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης
Τρυγόνα μ’, σην αυλή σ’ απέσ’ εγώ εσυμποδίγα Ερρούξα και έμ’ κουρατάν και σον γιατρόν επήγα Εσέν όντες εγάπεσα ας λέγω σε πώς έτον Απάν’ σην πόρταν έστεκες, η μέρα έξεργος έτον Τρυγόνα μ’, σην αυλή σ’ απέσ’ κείντανε ξερά ξύλα Ας σην εγάπη σ’ το πολλά ζωγρούν και φέρ’νε φύλλα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
απέσ’ | μέσα | ||
εγάπεσα | αγάπησα | ||
εγάπη | αγάπη | ||
έμ’ | ήμουν | ||
έξεργος | αργία | ||
ερρούξα | έπεσα | ||
εσυμποδίγα | σκόνταψα, πεδικλώθηκα | ||
έτον | ήταν | ||
ζωγρούν | ζωντανεύουν, αναζωογονούνται | ζωγρέω | |
κείντανε | κείτονται, ξαπλώνουν | ||
κουρατάν | σακάτης, καταπονημένος | kurada/ḳurāḍa | |
όντες | όταν | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φέρ’νε | φέρνουν |