Τον σεβνταλήν τον άνθρωπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Λαφαζανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Για τ’ εσέναν σην φυλακήν,
[λελεύω σε!]
για τ’ εσέν σο χαπίς -ι
[ντό να ’ίνουμαι;/ποδεδίζω σε!]
Τα σίδερα ση γούλα μ’ είν’
[λελεύω σε!]
κι ο νους ι-μ’ έν’ οπίσ’ -ι
[να λελεύω σε!]

Αρνόπο μ’, επουσ̌μάνεψα
[ν’ αηλί εμέν!]
και -ν- ασ’ τ’ εγεννεπλάστα
[ντό να ’ίνουμαι;]
Τον κόσμον ικρι͜άχ εποίκα
[λελεύω σε!]
κι ατέναν ενερι͜άστα
[ντο να ’ίνουμαι;]

Σεβνταλής όντες αρρωσταίν’
[ν’ αηλί εμέν!]
σο γιάν’ ατ’ ξάι μη πάτε
[ντό να ’ίνουμαι;/να λελεύω σε!]
Αφήστε͜ ατον ας υποφέρ’,
[λελεύω σε!]
ας πάει ψοφά και χάται
[ν’ αηλί εμέν!/ντό θα ’ίνουμαι;]

Τον σεβνταλήν τον άνθρωπον,
[ν’ αηλί εμέν!]
μάνα, πολλά λυπούμαι
[ντό να ’ίνουμαι;]
Εδέβεν σο κιφαλόπο μ’
[ν’ αηλί εμέν!]
’κι αφήν’ με να κοιμούμαι
[ντό να ’ίνουμαι;]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ασ’	από
ατέναν	αυτήν
αφήν’	αφήνει
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
γούλα	λαιμός	gula
εγεννεπλάστα	γεννοπλάστηκα, γεννήθηκα
εδέβεν	πήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε	διαβαίνω
είν’	(για πληθ.) είναι
έν’	είναι
ενερι͜άστα	σιχάθηκα
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
επουσ̌μάνεψα	μετάνιωσα	pişman olmak<paşmān
ικρι͜άχ	αποστροφή, απέχθεια, αηδία	ikrah/ikrāh
ικρι͜άχ εποίκα	(εκφ.) αηδίασα
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφαλόπο	κεφαλάκι
κοιμούμαι	κοιμάμαι
λελεύω	χαίρομαι
λυπούμαι	λυπάμαι
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ξάι	καθόλου
όντες	όταν
οπίσ’	πίσω
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σε	να σε χαρώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεβνταλήν	ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο	sevdalı
σεβνταλής	ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος	sevdalı
χαπίς	φυλακή	hapis/ḥabs
χάται	χάνεται