Προβολή Τραγουδιού
Εμέν η μάνα μ’ είπε με |

Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Εμέν η μάνα μ’ είπε με, κι εμέν η μάνα μ’ λέει με «Όθεν πας μη βραδιάσ̌κεσαι» και πάντα δι͜αρμενεύ’ με Εγώ είμαι ασπροκέρασον ντο τρώγ’νε οι νυφάδες Απλώνω τα ξερόχ̌ερα μ’ και τσερίζω φοτάδες Εγώ είμαι -ν- ένας παιδάς κι αρ’ ας το Σοφουλάρι Τη κεμεντζ̌έ μ’ έχω κρεβάτ’, το τοξάρ’ μαξιλάρι Νύχταν ημέραν λάσκουμαι αρ’ άμον νυχτοπούλι Απ’ ατού κέσ’ ευτάει πελίν ντο είμαι τη Σ̌ιμούλ’-ι
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
δι͜αρμενεύ’ | συμβουλεύω/ει, νουθετώ/εί | μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω | |
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
κέσ’ | εκεί μέσα, προς τα εκεί | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
νυφάδες | νύφες | ||
όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
παιδάς | παιδί, νέος άντρας | ||
πελίν | φανερό, εμφανές, πρόδηλο | belli | |
τοξάρ’ | δοξάρι | ||
τρώγ’νε | τρώνε | ||
τσερίζω | σκίζω | ||
φοτάδες | ποδιές (βλ. φοτά) | futa |