Εμέν κι εσέν πη θα χωρίζ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γώγος Πετρίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Εμέν κι εσέν πη θα χωρίζ’
ακόμαν ’κ’ εγεννέθεν [γιαρ]
Ούσνα εποίκα σε τ’ εμόν
το ψ̌όπο μ’ ετελέθεν [γιαρ]

Εφτά χρόνι͜α ’κι θα κρούγω
σον πρόσωπο μ’ νερόν -ι [γιαρ]
Να μη σπογγίζω και χάνω
το φίλεμαν τ’ εσόν-ι [γιαρ]

Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ πλουμιστά,
μακρέα [και] τα μαλλία σ’ [γιαρ]
Γομάτον έν’ ας ση σεβντάν
το τρανόν η καρδία σ’ [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
γομάτον	γεμάτο/η
εγεννέθεν	γεννήθηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
εσόν	δικός/ή/ό σου
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούγω	χτυπώ	κρούω
μακρέα	(επιθ.) μακριά
ομμάτι͜α	μάτια
ούσνα	μέχρι που, έως ότου
πη	που
πλουμιστά	στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα	pluma
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
σπογγίζω	σκουπίζω
φίλεμαν	φιλί
χωρίζ’	χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει
ψ̌όπο	ψυχούλα