Σεβνταλής και γεραλής

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης

Σεβνταλής και γεραλής,
λάσκουμαι άμον γυρευός
Για τ’ εσέναν, κορτσόπον,
εγώ είμαι παλαλός

Πονεμένος, δα̤κρωμένος
πίνω, ρίζα μ’, το ρακίν
Η σεβντά αΐκον έν’,
έν’ απέσ’ ση ψ̌ην καρφίν

Άμον τον ήλιον τσ̌οκεύω,
σα ραχ̌ία βασιλεύω
Το βράδον, ψ̌ήκα μ’, με τ’ άστρα
βάλον με σα ψ̌ήα σ’ τ’ άσπρα

Ους το πρωί σην εγκάλι͜α σ’,
ψ̌η μ’, απάν’ σα μαξιλάρι͜α σ’
Θα χορτάζομ’ τη σεβντάν,
ρίζα μ’, με το παραπάν’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
βάλον	(προστ.) βάλε
βράδον	βράδυ
γεραλής	πληγωμένος, τραυματισμένος	yaralı
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
δα̤κρωμένος	δακρυσμένος
εγκάλι͜α	αγκαλιά
έν’	είναι
κορτσόπον	κοριτσάκι
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
ους	ως, μέχρι
παλαλός	τρελός, ανόητος
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σεβνταλής	ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος	sevdalı
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
τσ̌οκεύω	καταπίπτω, επικάθομαι. κλίνω υπό το βάρος	çökmek
χορτάζομ’	χορταίνουμε
ψ̌η	ψυχή
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ψ̌ήκα	ψυχούλα
ψ̌ην	ψυχή