Όντες χιονίζ’ και βρέχ’, πουλί μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Όντες χ̌ι͜ονίζ’ και βρέχ̌’, πουλί μ’,
και ντό θα ’φτας το κρύον; [γιαρ]
Έλα ’μπα σ’ εγκαλιόπο μου,
ασ’ όλιων το καλλίον [γιαρ]

Το φίλεμα σ’ έν’ γιατρικόν,
το δάξιμο σ’ βοτάνι [γιαρ]
Εγκάλια σ’ παντοβότανον
σ’ έναν ισούζ ορμάνιν [γιαρ]

Το κεμεντζ̌όπο μ’ κελαηδεί
και τ’ ομματόπα μ’ κλαίγ’νε [γιαρ]
Να έξερες, μικρόν αρνί μ’,
και για τ’ εμάς ντό λέγ’νε [γιαρ]

Έλα, πουλί μ’, έλα, γιαβρί μ’,
έλα -ν- ολίγον κι άλλο [γιαρ]
Δι͜αβαίν’νε χρόνι͜α και καιροί
’κι θ’ ανταμώνομε άλλο [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανταμώνομε	ανταμώνουμε
ασ’	από
βρέχ̌’	βρέχει
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δάξιμο	δάγκωμα, δαγκωματιά
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
εγκάλια	αγκαλιά
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
έν’	είναι
έξερες	ήξερες
ισούζ	ερημικό, απομονωμένο	ıssız
καλλίον	(επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα
κεμεντζ̌όπο	(υποκορ.) λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαίγ’νε	κλαίνε
λέγ’νε	λένε
’μπα	(έμπα) μπες
ολίγον	λίγο
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
ορμάνιν	δάσος	orman
φίλεμα	φιλί
’φτας	(ευτάς) κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
χ̌ι͜ονίζ’	χιονίζει