Προβολή Τραγουδιού
Τίμα τη μάνα και τον κύρ’ |
Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Ορφανίδης
Τίμα τη μάνα και τον κύρ’ και Χάρον μη φοάσαι Όντες παίρτς την ευχ̌ήν ατουν [μικρόν αρνί μ’] ήσυχος θα κοιμάσαι Ζωήν ας ση ζωήν ατουν, ατείν’ εσέν εδώκαν Ση ψ̌ην και σο κορμίν ατουν [μικρόν αρνί μ’] χ̌ίλι͜α μαχ̌αίρι͜α εντώκαν Κι όντες θα έρ’ται κάποτε τη παστονί’ η ώρα Εσύ ντο πρέπ’ και ιεύ’ να ευτάς, [μικρόν αρνί μ’] μ’ ευτάει ατο η χώρα Θυμέθ’ ντο είσαι άνθρωπος κι απ’ ατουνούς πλασμένος Αν ’κειάν ευτάς το χρέος ι-σ’, [μικρόν αρνί μ’] θα είσαι ευτυχισμένος
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατείν’ | αυτοί | ||
ατουν | τους | ||
ατουνούς | αυτούς | ||
εδώκαν | έδωσαν | ||
εντώκαν | χτύπησαν | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
θυμέθ’ | (προστ.) θυμήσου | ||
ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
’κειάν | εκεί πάνω | ||
κύρ’ | πατέρα | ||
όντες | όταν | ||
παίρτς | παίρνεις | ||
φοάσαι | φοβάσαι | ||
χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
ψ̌ην | ψυχή |