Προβολή Τραγουδιού
Τα γεράματα |
Στιχουργοί: Δημήτρης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης
[Και -ν-] Ο άνθρωπον όντες γερά ασπρύν’νε τα μαλλία τ’ Ζαροκαμπουροφέρκεται σουφρών’νε τα κατσία τ’ [Και] Γεράματα, γεράματα, πόνι͜α, φορτούνας, κλάματα Γεράματα, γεράματα νέας ζωής χαράματα [Και] Να πορπατεί πα ’κ’ επορεί κρατεί το παστονόπον Με το ξερόν κι αδύνατον το δεξί το χ̌ερόπον [Και] Τ’ ομμάτι͜α τσιμπλοπρέσκουνταν και θολωτά τερούνε [Και] Τ’ ωτία τ’ βαροκάθουνταν βοούν και παρακούνε [Και] Γεράματα, γεράματα, πόνι͜α, φορτούνας, κλάματα Γεράματα, γεράματα νέας ζωής χαράματα [Και] Καμίαν γίνεται βαρύς και ζούτς σο φέρσιμον ατ’ [Και] Θυμάται τα νεότητα τ’ και κλαίει ας σο καημόν ατ’ [Και] Νασάν τον γέρον πη θα ζει χωρίς ατά τα πόνι͜α [Και] Χωρίς τα πικροβάσανα σα τελευταία χρόνι͜α [Και] Γεράματα, γεράματα, πόνι͜α, φορτούνας, κλάματα Γεράματα, γεράματα νέας ζωής χαράματα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ασπρύν’νε | ασπρίζουν | ||
ατά | αυτά | ||
βαροκάθουνταν | βαριοκάθονται, βαραίνουν | ||
γερά | γερνάει | ||
επορεί | μπορεί | ||
ζαροκαμπουροφέρκεται | ζαρώνει, καμπουριάζει | ||
ζούτς | δύστροπος, ανάποδος | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καμίαν | ποτέ | ||
κατσία | πρόσωπο, μέτωπο | ||
κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
νασάν | χαρά σε | ||
νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όντες | όταν | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παστονόπον | μπαστουνάκι | bastone + -όπον | |
πη | που | ||
πόνι͜α | πόνοι | ||
πορπατεί | περπατάει | ||
τερούνε | κοιτούν | ||
φορτούνας | τρικυμίες, κακοτοπιές | fortuna | |
χ̌ερόπον | χεράκι | ||
ωτία | αυτιά |