Μοιρολόι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Άννα Παπαβραμίδη, Νίκος Παπαβραμίδης

[Και] Ν’ αηλί εκείνεν τη μάναν
που έχ̌’ τον ξενιτέαν [όι, όι, όι]
Καίγεται το καρδόπον ατ’ς
και ’ίνεται μανέαν [όι, όι, όι]

Τα νεότητα τ’ εμά
φαρμάκια ποτίζ’ ατα
Φαρμάκια ποτίζ’ ατα,
τον Χάρον ’κι δίγ’ ατα

[Και -ν-] Ανάθεμα σε, ασ’χώρετον,
έρημον ξενιτείαν [όι, όι, όι]
Ατσ̌άπ’ εσύ ’κι θα γεράς,
’κι θ’ αποθάντς καμίαν; [όι, όι, όι]

[Και] Μάνα, σταυρόν ’κι θα ευρήκ’ς
σ’ έρημον το ταφόπο μ’ [όι, όι, όι]
Ορώτα τ’ αγρι͜αχόρταρα
κι ας δείκ’νε σε τον τόπον [όι, όι, όι]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αποθάντς	πεθάνεις
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
ατα	αυτά
ατ’ς	αυτής, της
ατσ̌άπ’	άραγε, αναρωτιέμαι	acep/ʿaceb
γεράς	γερνάς
δείκ’νε	δείχνουν, καταδεικνύουν
δίγ’	δίνω
εκείνεν	εκείνη
εμά	δικά μου
ευρήκ’ς	βρίσκεις
έχ̌’	έχει
’ίνεται	γίνεται
καμίαν	ποτέ
καρδόπον	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μανέαν	καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νεότητα	νιότη, νιάτα
ξενιτέαν	ξενιτεμένο
ορώτα	(προστ.) ρώτησε
ποτίζ’	ποτίζω/ει, δίνω/ει σε κπ να πιει
ταφόπο	(υποκορ.) τάφος