Προβολή Τραγουδιού

Τρίπολης Ομάλ

Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται [πουλί μ’]
παίρ’ ο ήλεν λύεται
κι εγώ είμαι σεβνταλής [πουλί μ’]
το καρδόπο μ’ λύεται

Σο πέραν, πουλί μ’, σο πέραν
σο πέραν τη μαχαλά
Έναν έμορφον κορτσόπον
καβουρεύ’ τ’ εμόν το ψ̌όπον

♫

[Ωχ! Και -ν-] Αρνί μ’, τη μάνα σ’ ντ’ εποίκα
[Αχ!] και πάντα καταράται;
[Και] να τρώει ατεν ο γουρζουλάς
[Αχ!] και να ψοφά να χάται

♫

Τη τουφεκί’ μ’ το ταπάν [πουλί μ’]
άμον το Καράκαπαν¹
Τη σεβντάς ι-μ’ τ’ όνομαν [πουλί μ’]
γραμμένον έν’ εκειαπάν’

Πίνω έναν, πίνω δύο
πίνω τρία και μεθώ
Αχ! Τη χ̌έρας το κορτσόπον
ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
ανασπάλω	ξεχάσω
ατεν	αυτήν
γουρζουλάς	η πανούκλα μτφ. ο θάνατος
εκειαπάν’	εκεί πάνω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
επορώ	μπορώ
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κορτσόπον	κοριτσάκι
λύεται	λιώνει
μαχαλά	γειτονιά	mahalle/maḥalle
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σεβνταλής	ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος	sevdalı
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
ταπάν	βάση, το πίσω τμήμα (κοντάκι) τυφεκίου	taban
χ̌έρας	χήρας
χ̌ι͜ονίεται	χιονίζεται
χάται	χάνεται
ψ̌όπον	ψυχούλα

Σημειώσεις

¹ (τουρκ. Karakaban) Βουνό στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ