Προβολή Τραγουδιού
Τρίπολης ομάλ’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Νικόλαος Παπαβραμίδης
Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται [πουλί μ’] παίρ’ ο ήλεν λύεται κι εγώ είμαι σεβνταλής [πουλί μ’] το καρδόπο μ’ λύεται Σο πέραν, πουλί μ’, σο πέραν σο πέραν τη μαχαλά Έναν έμορφον κορτσόπον καβουρεύ’ τ’ εμόν το ψ̌όπον ♫ [Ωχ! Και -ν-] Αρνί μ’, τη μάνα σ’ ντ’ εποίκα [αχ!] και πάντα καταράται; [Και] Να τρώει ατεν ο γουρζουλάς [αχ!] και να ψοφά να χάται ♫ Τη τουφεκί’ μ’ το ταπάν [πουλί μ’] άμον το Καράκαπαν Τη σεβντάς ι-μ’ τ’ όνομαν [πουλί μ’] γραμμένον έν’ εκειαπάν’ Πίνω έναν, πίνω δύο πίνω τρία και μεθώ Αχ! Τη χ̌έρας το κορτσόπον ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ανασπάλω | ξεχάσω | ||
ατεν | αυτήν | ||
γουρζουλάς | η πανούκλα μτφ. ο θάνατος | ||
εκειαπάν’ | εκεί πάνω | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφον | όμορφο | ||
έν’ | είναι | ||
εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
επορώ | μπορώ | ||
ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
καταράται | καταριέται | ||
κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
λύεται | λιώνει | ||
μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
σεβνταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
ταπάν | βάση, το πίσω τμήμα (κοντάκι) τυφεκίου | taban | |
τουφεκί’ | ντουφεκιού | tüfek/tufeng | |
χ̌έρας | χήρας | ||
χ̌ι͜ονίεται | χιονίζεται | ||
χάται | χάνεται | ||
ψ̌όπον | ψυχούλα |