Προβολή Τραγουδιού 
| Απόψ’ η νύχτα ’δίπλασεν | 
 Χ̌αιρετίας ας σην Τραπεζούνταν
Χ̌αιρετίας ας σην ΤραπεζούντανΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Θανάσης Στυλίδης, Χρήστος Χαραλαμπίδης
Απόψ’ η νύχτα ’δίπλασεν, ο φέγγον επιάστεν¹ Τη παραδείσ’ ι-μ’ το πουλίν σα ξένα -ν- εβραδι͜άστεν Σο χάραμαν τ’ ανατολής τ’ αρνόπο μ’ εγεννέθεν Ους να εποίκα ’το τ’ εμόν το ψ̌όπο μ’ ετελέθεν Σουμά σα ξημερώματα άι! / και σα πετεινολάλι͜α γίνεται γλυκύν φίλεμαν και σταυρωτόν εγκάλι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| ’δίπλασεν | (αμεταβ.) διπλασιάστηκε, (μεταβ.) διπλασίασε | ||
| εβραδι͜άστεν | βραδιάστηκε | ||
| εγεννέθεν | γεννήθηκε | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επιάστεν | πιάστηκε | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παραδείσ’ | παραδείσου | ||
| πετεινολάλι͜α | χαράματα, η ώρα που λαλούν οι πετεινοί | ||
| σουμά | κοντά | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | 
¹ ο φέγγον επιάστεν: το φεγγάρι υπέστη έκλειψη
