Προβολή Τραγουδιού
Ο ήλιος ι-μ’ εβζήεν |
Στιχουργοί: Νίκος Σωτηριάδης
Συνθέτες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Καλλιτέχνες: Γιάννης Σανίδης, Στάθης Παρχαρίδης
Σαν κείμαι κα’ τα όνερα¹ μ’ σο νου μ’ τη μάνα μ’ φέρ’νε Μαύρα λίβι͜α τ’ ομμάτι͜α μου σ̌κεπάζ’ν’ ατα και κλαίγ’νε Το ψ̌όπον ατ’ς επέταξεν κι ο ήλιος ι-μ’ εχάθεν Κι άλλο το φεγγαρέβγαλμαν σην καρδι͜ά μου ’κ’ εφάνθεν Ο ήλιον μέρα δί’ ζωήν κι ο φέγγον ση σκοτίαν ’Κι στέκ’ παιδίν χωρίς μάναν, εγκάλι͜αν, δι͜αρμενείαν Τιδέν ’κι θέλω ας σον Θεόν, όλια είναι του κάκου! Να στείλ’ με τη μανίκα μου να ’λέπω κάπου-κάπου
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατα | αυτά | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
δί’ | δίνει | ||
δι͜αρμενείαν | συμβουλή, νουθεσία | μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω | |
εγκάλι͜αν | αγκαλιά | ||
επέταξεν | πέταξε | ||
εφάνθεν | φάνηκε, εμφανίστηκε | ||
εχάθεν | χάθηκε | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κα’ | κάτω | ||
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
’λέπω | (ελέπω) βλέπω | ||
λίβι͜α | σύννεφα | λίβος<λείβω | |
μανίκα | μανούλα | ||
όλια | όλα | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όνερα | (ορθ. ονέρ’τα) όνειρα | ||
σκοτίαν | σκοτάδι | ||
στείλ’ | στέλνω/ει | ||
τιδέν | τίποτα | ||
φεγγαρέβγαλμαν | η έβγα του φεγγαριού | ||
φέγγον | φεγγάρι | ||
φέρ’νε | φέρνουν | ||
ψ̌όπον | ψυχούλα |
¹ Ορθ. χρήση του «ονέρ’τα» στην ποντιακή