Αν αποθάνω και -ν- εγώ

Προβολή Τραγουδιού

Αν αποθάνω και -ν- εγώ
εμέν πολλοί θα κλαίγ’νε
Θα παίρ’νε, πάνε θάφτ’νε με,
αφήν’νε με και φεύ’νε

Αούτ’ ο κόσμον ψεύτικον,
τρανόν ξενοδοχείον
Εμπαίντς απέσ’ και χ̌αίρεσαι
το τέλος εθε κρύον

Αούτ’ ο κόσμον, κόσμος έν’
θα έρ’ται και τελείται
Αηλί εκείνον π’ αποθάν’
κι αφκά σο χώμαν κείται

Αν αποθάνω και -ν- εγώ
εμέν πολλοί θ’ αγγεύ’νε
Θα λέν’ τα τραγωδίας ι-μ’,
θα κάθουνταν και κλαίγ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγεύ’νε	προσεγγίζουν, αναφέρουν
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
απέσ’	μέσα
αποθάν’	πεθαίνει
αποθάνω	πεθαίνω
αφήν’νε	αφήνουν
αφκά	κάτω
εθε	του/της
εμπαίντς	μπαίνεις
έν’	είναι
έρ’ται	έρχεται
θάφτ’νε	θάβουν
κάθουνταν	κάθονται
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
κλαίγ’νε	κλαίνε
παίρ’νε	παίρνουν
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τραγωδίας	τραγούδια
φεύ’νε	φεύγουν