Προβολή Τραγουδιού

Άμον τον ήλo̤ν ντο δα̤βαίν’

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Τ’ ομμάτι͜α σ’ τα παντέμορφα, [ν’ αηλί εμέν]
την καρδι͜ά μ’ τυρα̤ννίζ’νε [έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]
Τα μαλλόπα σ’ πεντάπλεχτα, [ν’ αηλί εμέν]
σον ήλεν τσ̌αρτιλίζ’νε [έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]

Άμον τον ήλεν ντο δα̤βαίν’, [ν’ αηλί εμέν]
εδέβες και εχάθες [έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]
Τρανόν γεράν εποίκες με, [ν’ αηλί εμέν]
κι άλλο πουθέν ’κ’ εφάνθες [έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]

[Και] Γεράν σο καρδόπο μ’ τρανόν, [ν’ αηλί εμεν]
ένοιξες και βρουλί͜εις με -ν, [έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]
Έλα, να χ̌αίρεται η ψ̌η μ’ [ν’ αηλί εμέν]
κι άλλο μη τυρα̤ννί͜εις με [έλα -ν- έλα/πατ’ και δέβα]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
βρουλί͜εις	φλογίζεις, καις	brûler
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
δα̤βαίν’	(για τόπο) περνάει, διασχίζει, (για χρόνο) περνάει (γενικότερα) περνάει, παύει, τελειώνει	διαβαίνω
δέβα	πήγαινε (προστ.)
εδέβες	πέρασες, έφυγες, διάβηκες	διαβαίνω
ένοιξες	άνοιξες
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
εφάνθες	φάνηκες, εμφανίστηκες
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
μαλλόπα	μαλλάκια
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ομμάτι͜α	μάτια
πουθέν	πουθενά
τσ̌αρτιλίζ’νε	λάμπουν, λαμποκοπούν
τυρα̤ννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
τυρα̤ννίζ’νε	τυραννούν, ταλαιπωρούν
ψ̌η	ψυχή