Προβολή Τραγουδιού
Όντες θ’ επέγ’νες σον παρχάρ’ |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Γιώτης Γαβριηλίδης
[Και -ν-] Ας σον παρχάρ’ έχ̌’ κι έρχεται, [ασ’χώρετον] εγάπη μ’, γάλι͜α-γάλι͜α [ωφ! ωφ!] [Και] Το φίλεμαν ατ’ς έν’ γλυκύν, [ασ’χώρετον] εγκάλια τ’ς μέλ’ και γάλα [ωφ! ωφ!] [Και -ν-] Η εγάπη μ’ έχ̌’ κι έρχεται, [ασ’χώρετον] και τα στράτας φωτάζ’νε [ωφ! ωφ!] [Και] Τα έμπρ’ τα στράτας χ̌αίρουνταν, [ασ’χώρετον] τ’ οπίσ’ αναστενάζ’νε [ωφ! ωφ!] [Και -ν-] Όντες επέγ’νες σον παρχάρ’ [ασ’χώρετον] γιατί εμέν ’κ’ ελάλ’νες; [ωφ! ωφ!] [Και] Καλά ντο ’κ’ έρθα μετ’ εσέν, [ασ’χώρετον] τ’ εμόν τη ψ̌ην θ’ εβγάλλ’νες [ωφ! ωφ!/’μώ το νόμο σ’!]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αναστενάζ’νε | αναστενάζουν | ||
ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
γάλι͜α | σιγά, αργά | αγαληνός < γαληνός | |
γάλι͜α-γάλι͜α | αγάλι-αγάλι, σιγά-σιγά, σταδιακά | αγάλι<αγαληνός <γαληνός | |
γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
εβγάλλ’νες | έβγαζες | ||
εγάπη | αγάπη | ||
εγκάλια | αγκαλιά | ||
ελάλ’νες | έβγαζες λαλιά, καλούσες, αποκαλούσες, προσκαλούσες, οδηγούσες | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμπρ’ | (έμπρου) εμπρός, μπροστά | ||
έν’ | είναι | ||
επέγ’νες | πήγαινες | ||
έρθα | ήρθα | ||
έχ̌’ | έχει | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μέλ’ | μέλι | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
όντες | όταν | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν | ||
χ̌αίρουνταν | χαίρονται | ||
ψ̌ην | ψυχή |