Προβολή Τραγουδιού
Άψιμον έν’ κι εβγάλ’ καπνόν |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Λευτέρης Ανδρεάδης, Παναγιώτης Ασλανίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης
Άψιμον έν’ κι εβγάλ’ καπνόν, καρδίαν κι εβγάλ’ πόνον [Βάι] Ο φέγγον έχ̌’ τον ουρανόν, εγώ εσέναν μόνον Τρώει ο λύκον την κερβάνα κι όλιον το καλόν το χτήνον [Και] Πόσα βραδά̤ς εμόνασες εμέν τον Κωνσταντίνον; Δεξι͜ά βάλλω τ’ εγκόλπιο μ’, ζεβρι͜ά βάλλω την ώραν Αφήστεν με, νε παιδία, να πάω σην τρυγόνα μ’ Τρώει ο λύκον, τρώει ο λύκον τη Σαντέτ’σσας το μικρίκον Ατό έτον πολλά έμορφον και πολλά ατσ̌αΐπ’κον [Και] Ν’ αηλί εμέν τον ορφανόν καν’νάν σον κόσμον ’κι έχω [Βάι] Θα τρώει με ο λύκον σο ραχ̌ίν αραευτήν πα ’κ’ έχω Τρώει ο λύκον την κερβάνα κι όλιον το καλόν το χτήνον [Και] Πόσα βραδά̤ς εμόνασες εμέν τον Κωνσταντίνον;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
αραευτήν | αναζητητή, κάποιον να με γυρέψει | aramak | |
ατσ̌αΐπ’κον | περίεργο, εκκεντρικό, προκλητικό | acayip/ʿacāʾib | |
άψιμον | φωτιά | ||
βάλλω | βάζω | ||
εβγάλ’ | βγάλει | ||
εγκόλπιο | φυλαχτό που κρεμιέται στο λαιμό και φτάνει περίπου στο μέσο του στήθους | ||
εμόνασες | φιλοξένησες για διανυκτέρευση | ||
έμορφον | όμορφο | ||
έν’ | είναι | ||
έτον | ήταν | ||
έχ̌’ | έχει | ||
ζεβρι͜ά | αριστερά | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καν’νάν | κανέναν | ||
κερβάνα | η αγελάδα που προπορεύεται της αγέλης | kervan/kārbān=καραβάνι | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παιδία | παιδιά | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φέγγον | φεγγάρι | ||
χτήνον | αγελάδα |