Τα χρόνια μ’ επιδέβανε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ηρακλής Αμοιρίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης

Τα χρόνια μ’ επιδέβανε
έχ̌’ κι έρ’ται, αρνί μ’, το τέλος
Εκόπεν το μασχάρεμαν
’πιδέβε με το γέλος

Τα χρόνια μ’ επιδέβανε,
τα πόνια εμέν εντώκαν
Τ’ ομούτι͜α ντ’ είχα για ζωή
ατά έρθαν εκόπαν

Τα χρόνια μ’ επιδέβανε
κι εγώ τον κόσμον χάνω
Τ’ ομματόπα μ’ εδείσωσαν,
αρνί μ’, έχ̌’ κι αποθάνω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποθάνω	πεθαίνω
ατά	αυτά
γέλος	γέλιο, περίγελος
εδείσωσαν	σκεπάστηκαν από ομίχλη
εκόπαν	κόπηκαν
εκόπεν	κόπηκε
εντώκαν	χτύπησαν
επιδέβανε	έφυγαν, άφησαν πίσω, προσπέρασαν, ξεπέρασαν
έρθαν	ήρθαν
έρ’ται	έρχεται
έχ̌’	έχει
έχ̌’ κι έρ’ται	είναι στον ερχομό, έρχεται
μασχάρεμαν	αστεία, αστεϊσμοί	maskara/masḫara
ομματόπα	ματάκια
ομούτι͜α	ελπίδες	umut
’πιδέβε	(επιδέβε) έφυγε, άφησε πίσω, προσπέρασε, ξεπέρασε
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους