Προβολή Τραγουδιού
Τα χρόνια μ’ επιδέβανε |
Στιχουργοί: Χρήστος Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ηρακλής Αμοιρίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης
Τα χρόνια μ’ επιδέβανε έχ̌’ κι έρ’ται, αρνί μ’, το τέλος Εκόπεν το μασχάρεμαν ’πιδέβε με το γέλος Τα χρόνια μ’ επιδέβανε, τα πόνια εμέν εντώκαν Τ’ ομούτι͜α ντ’ είχα για ζωή ατά έρθαν εκόπαν Τα χρόνια μ’ επιδέβανε κι εγώ τον κόσμον χάνω Τ’ ομματόπα μ’ εδείσωσαν, αρνί μ’, έχ̌’ κι αποθάνω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αποθάνω | πεθαίνω | ||
ατά | αυτά | ||
γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
εδείσωσαν | σκεπάστηκαν από ομίχλη | ||
εκόπαν | κόπηκαν | ||
εκόπεν | κόπηκε | ||
εντώκαν | χτύπησαν | ||
επιδέβανε | έφυγαν, άφησαν πίσω, προσπέρασαν, ξεπέρασαν | ||
έρθαν | ήρθαν | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
έχ̌’ | έχει | ||
έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
μασχάρεμαν | αστεία, αστεϊσμοί | maskara/masḫara | |
ομματόπα | ματάκια | ||
ομούτι͜α | ελπίδες | umut | |
’πιδέβε | (επιδέβε) έφυγε, άφησε πίσω, προσπέρασε, ξεπέρασε | ||
πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους |