Εποίκες με ρακόποτον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Παρχαρίδης, Χρήστος Παρχαρίδης

expand_content

Εποίκες με ρακόποτον
και κρασομεθυσμένον
και ’κ’ είπες «θανατών’ ατον»,
νε σ̌κύλ’ αφορισμένον!

Φαρμάκωσον του σ̌κύλ’ το γιον,
άφ’ς κι έλα μετ’ εμέναν
Τίναν επέμ’νεν ο κόσμος
και θ’ απομέν’ κι εσέναν;

Η καρδία μ’ ζαΐφκον έν’
τ’ εσόν η εγάπ’ νικά ’το
Φαρμάκωσον με από μακρά
κανείς πα μ’ εγροικά ’το

Εμέναν επαλάλωσες,
αρνί μ’, να παλαλούσαι
Θανατικόν κρεβάτ’ να στρώντς,
άλλο να μη λαρούσαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απομέν’	απομένει
αφορισμένον	αφορισμένο, αναθεματισμένο
άφ’ς	(προστ.) άφησε
εγάπ’	αγάπη
εγροικά	καταλαβαίνει
έν’	είναι
επαλάλωσες	τρέλανες
επέμ’νεν	απόμεινε
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
εσόν	δικός/ή/ό σου
ζαΐφκον	ισχνό, αδύνατο, ελλιπές	zayıf/żaʿīf
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
λαρούσαι	γιατρεύεσαι, θεραπεύεσαι
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παλαλούσαι	τρελαίνεσαι
ρακόποτον	αυτός που πίνει πολύ ρακί
σ̌κύλ’	(γεν.) σκύλου
στρώντς	στρώνεις
τίναν	ποιον/α
’το	αυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
φαρμάκωσον	(προστ.) φαρμάκωσε