Προβολή Τραγουδιού
Τ’ αρνόπο μ’ έν’ σα ξένα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Παπαδόπουλος, Νίκος Αναστασιάδης
Όλεν ο κόσμον χ̌αίρεται φορούν τα μεταξένι͜α Εγώ τα μαύρα ’φόρεσα τ’ αρνόπο μ’ έν’ σα ξένα Εφτά χρόνι͜α ’κι θα ’κχ̌ύνω σον πρόσωπο μ’ νερόν -ι Να μη σπογγίζ’νε τα δάκρυ͜α μ’ το φίλεμαν τ’ εσόν -ι Ας σο πολλά το κλάψιμον εκόπεν η λαλία μ’ Εμαύρυνεν η καρδία μ’, έσπρυναν τα μαλλία μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
εκόπεν | κόπηκε | ||
εμαύρυνεν | μαύρισε | ||
έν’ | είναι | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
έσπρυναν | άσπρισαν | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
λαλία | λαλιά, φωνή | ||
όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
σπογγίζ’νε | σκουπίζουν | ||
φίλεμαν | φιλί |