Προβολή Τραγουδιού
Τ’ αρνόπο μ’ έν’ σα ξένα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Παπαδόπουλος, Νίκος Αναστασιάδης
[Και -ν-] Όλεν ο κόσμον χ̌αίρεται φορούν τα μεταξένι͜α [Κι αρ’] Εγώ τα μαύρα ’φόρεσα [Όι] τ’ αρνόπο μ’ έν’ σα ξένα [Και -ν-] Εφτά χρόνι͜α ’κι θα ’κχ̌ύνω [Και] σον πρόσωπο μ’ νερόν -ι [Και] Να μη σπογγίζ’νε τα δάκρυ͜α μ’ [Όι] το φίλεμαν τ’ εσόν -ι [Και -ν-] Ας σο πολλά το κλάψιμον εκόπεν η λαλία μ’ [Κι αρ’] Εμαύρυνεν η καρδία μ’, [Κι αρ’] έσπρυναν τα μαλλία μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
εκόπεν | κόπηκε | ||
εμαύρυνεν | μαύρισε | ||
έν’ | είναι | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
έσπρυναν | άσπρισαν | ||
’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
’κχ̌ύνω | χύνω, περιχύνω | ||
λαλία | λαλιά, φωνή | ||
όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
πολλά | πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.) | ||
σπογγίζ’νε | σκουπίζουν | ||
φίλεμαν | φιλί |