Σα ψηλά πουλί μ’ μη πας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόφιλος Πουταχίδης, Πέλα Νικολαΐδη

Σα ψηλά, πουλί μ’, μη πας
θα τσακών’νε τα φτερά σ’
Πέταξον σα χαμελά
κι άφ’ς ατα τα παλαλά

Μάνα, εμέν μη τερείς
να κρατείς με ’κ’ επορείς
Η ζωή έν’ σα ψηλά,
’κ’ επορώ σα χαμελά

Γιατί λες αέτσ’, πουλί μ’,
και μαυρύντς τ’ απέσ’ την ψ̌η μ’;
Τα νεότητα σ’ ’κι τσ̌ού͜εις,
’κι φοάσαι γιάμ’ θα ρού͜εις;

Μάνα, αέτσ’ έν’ η ζωή,
σ’ έναν τόπον ’κ’ εχωρεί
Μη κομπών’ εσέν κανείς,
αν ’κι ρού͜εις, μάνα, ’κι ζεις!

Ποίσον, ρίζα μ’, ήντι͜αν θέλτς
αμὰ έναν ας εξέρτς
Η μάνα όσο ντο ζει,
να μη λέει ’κ’ επορεί

Μάνα, πέει με ήντι͜αν θέλτς!
Εσύ απ’ ατά ’κ’ εξέρτς
Να πετά που ’κ’ επορεί
’κ’ έχ̌’ αξίαν η ζωή

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
απέσ’	μέσα
ατά	αυτά
ατα	αυτά
άφ’ς	(προστ.) άφησε
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
έν’	είναι
εξέρτς	ξέρεις, γνωρίζεις
επορεί	μπορεί
επορείς	μπορείς
επορώ	μπορώ
έχ̌’	έχει
εχωρεί	χωράει
ήντι͜αν	οτιδήποτε, ό,τι
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κομπών’	εξαπατάω/άει, ξεγελάω/άει, μτφ. σαγηνεύω/ει	κομβόω
κρατείς	κρατάς
μαυρύντς	μαυρίζεις
νεότητα	νιότη, νιάτα
παλαλά	τρελά, τρέλες
πέει	(προστ.) πες
πέταξον	(προστ.) πέταξε
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
ρού͜εις	πέφτεις, ρίχνεις κτ κάτω
τερείς	κοιτάς
τσακών’νε	σπάνε, θραύουν, τσακίζουν
τσ̌ού͜εις	λυπάσαι, συμπονάς	σίζω
φοάσαι	φοβάσαι
χαμελά	χαμηλά
ψ̌η	ψυχή