Προβολή Τραγουδιού
Ενότητα 11η |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Κώστας Σιαμίδης, Στάθης Χριστοφορίδης
[Έι] Αρνί μ’, θα πάω κ’ έρχουμαι [Ξαν] το καρδόπο σ’ θα χτίζω Τα γόνατα μ’ ’κι τσ̌ίζω, [Ξαν] την στράτα σ’ ’κι βαραίνουμαι Τα γόνατα μ’ ’κι τσ̌ίζω [Ωχ!] Τα γόνατα μ’ ’κι τσ̌ίζω την στράτα σ’ ’κι βαραίνουμαι τα γόνατα μ’ ’κι τσ̌ίζω [και] τα γόνατα μ’ ’κι τσ̌ίζω [Και] Τση κεμεντζ̌ές ο γάιδαρον [ωχ!] τρία κόρδας φορτούται Έρθεν απάν’ σα γόνατα [ωχ!] και ’κ’ επορεί να σ’κούται Εσέν ρακόπον πίνω σε, [και] πασ̌κείμ’ για μεθυσίαν; [Ωχ!] Πίνω σε ας σ’ εφκιαρόπο μ’, [και -ν-] ας ση τυραννισία μ’ ♫ [Και] Ραχ̌ι͜ά και ραχ̌οκέφαλα, [γιαβρόπο μου] [και -ν-] ορμάνι͜α και κοιλάδι͜α Ωχό! Ωχό! Ωχό! [Και -ν-] Εσάς θα σ̌ολιατεύ’νε σας [γιαβρόπο μου] [και] κορίτσ̌ι͜α και νυφάδι͜α Κουμ! Κουμ! [Και -ν-] Εσάς θα σ̌ολιατεύ’νε σας [έι!] κορίτσ̌ι͜α και νυφάδι͜α [Έι, έι, όι, όι] [Όι -ν-] Εξέβα σο Καράκαπαν¹, [γιαβρί μ’, Καράκαπαν] [Εχ!] Τ’ αλόγο μ’ εκυλίεν [όι. όι] [Έι, έι, γιαβρί μου] [Και] Έναν νυφόπον έμορφον [Και] ση γούλα μ’ ετυλίεν [Όι, όι, γιαβρί μου] ♫ [Και -ν-] Αδά σον κατακέφαλον λιθάρι͜α θα κυλίζω [Και -ν-] Ατού σα μὲσα σ’ τα λεγνά [Ξαν] τα χ̌έρι͜α μ’ θα τυλίζω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
απάν’ | πάνω | ||
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
βαραίνουμαι | βαρύνομαι, ενοχλούμαι, μτφ. φοβάμαι | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
γιαβρόπο | μωράκι, μικρούλι, παιδάκι | yavru + -όπον | |
γούλα | λαιμός | gula | |
εκυλίεν | κύλησε, κυλίστηκε | ||
έμορφον | όμορφο | ||
εξέβα | βγήκα, ανέβηκα, μτφ. προέκυψα | ||
επορεί | μπορεί | ||
έρθεν | ήρθε | ||
έρχουμαι | έρχομαι | ||
ετυλίεν | τυλίχθηκε | ||
εφκιαρόπο | μελαγχολία, στενοχώρια, έγνοια, άγχος | efkâr/efkār | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
κατακέφαλον | κατηφόρα, μτφ. πονηρό άνθρωπο | ||
κεμεντζ̌ές | λύρας | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κόρδας | χορδές | ||
κυλίζω | κυλάω | ||
λεγνά | λιγνά | ||
λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
μεθυσίαν | μεθύσι, μέθη | ||
μὲσα | (τα) η μέση | ||
νυφάδι͜α | νύφες | ||
νυφόπον | νυφούλα | ||
ξαν | πάλι, ξανά | ||
ορμάνι͜α | δάση | orman | |
πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
ρακόπον | (υποκορ.) αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī + -όπον | |
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
ραχ̌οκέφαλα | κορφές βουνών | ||
σ’κούται | σηκώνεται | ||
σ̌ολιατεύ’νε | δίνουν χαρά, ψυχαγωγούν, μτφ. ζωντανεύουν | şenlenmek | |
τση | της | ||
τσ̌ίζω | λυπάμαι, συμπονώ | σίζω | |
τυλίζω | τυλίγω | ||
τυραννισία | τυράννια, ταλαιπωρία | ||
φορτούται | φορτώνεται |
¹ (τουρκ. Karakaban) Βουνό στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ