Ενότητα 2η

Αχιλλέας Βασιλειάδης: Θείο Στάθη, για πέει μας…Πότε εγεννέθες και που εγεννέθες;
Στάθης Χριστοφορίδης: Εγώ;
Α.Β.: Ναι
Σ.Χ.: Εγεννέθα ας ση Ματσούκα Τραπεζούντας.
Α.Β.: Ας σ’ όποιον χωρίον;
Σ.Χ.: Σην Κουνάκα
Α.Β.: Πότε εγεννέθες σο χωρίον;
Σ.Χ.: Το 1919
Α.Β.: Και έρθες μετά τρία χρονών σην Ελλάδαν
Σ.Χ.: Το ’22
Α.Β.: Το ’22 και έρθες σην Κοζάνη
Σ.Χ.: Ναι
Α.Β.: Και μετά ας σην Κοζάνην;
Σ.Χ.: Ας σην Κοζάνη έζησα 20-22 χρόνι͜α. Και έφυγα και έρθα αδά.
Α.Β. Εκατεστέθες αδά
Σ.Χ.: Ναι. Το ’22 σα 45 πόσα χρόνι͜α έν’, ισ̌τέ ατόσον έζησα εκεί. Έρθα αδά.
Α.Β.: Αδά για πέει μας. Με την θείαν την Αθηνά πότε επαντρεύτες;
Σ.Χ.: Μετ’ ατέν επαντρεύτα το ’41 σο χωρίον σην Κοζάνη, σα Αλωνάκια. Αλλά έρθα αδά και εξέφυγα από τους Ποντίους.
Α.Β.: Γιατί; Καλά είσαι
Σ.Χ.: Ξέφυγα τελείως απ’ τους Ποντίους. Ατώρα τελευταία εγνώρτσα μερικούς και εποίκα παρέαν και ενταμώθα και τραγωδώ και συνεχίζω κι εγώ πα ’φτάω κι έναν ποντιακόν μουχαπέτ’. Αλλιώς χαμένος είμαι. Χαμένος απέσ’ σον ωκεανόν.
Α.Β.: Όχι, χαμένος ’κ’ είσαι!
Σ.Χ.: Ναι! Συγγενοίν πα έρθαν κι εσείν πα ατώρα έρθετεν. Τώρα εγνώρτσα…
Α.Β.: Για πέει με για τα παιδία σ’. Πόσα παιδία εποίκες;
Σ.Χ.: Τρεις κόρες. Τρεις κόρες
Α.Β.: Τα εγγόνι͜α σ’…
Σ.Χ.: Καλά παιδία εποίκα. Τα εγγόνι͜α μ’ πα καλά και δισέγγονα πα έχω.
Α.Β.: Κι άλλον πολλά τίναν αγαπάς ας σα εγγόνι͜α σ’ πέει με;
Σ.Χ.: Ας σα εγγόνια μ’;
Α.Β.: Ναι
Σ.Χ.: Ατός που έχ̌’ τ’ όνεμα μ’!
Α.Β.: Τον Στάθιον
Σ.Χ.: Ναι! Έχ̌’ ασλίν ατό, εξέρτς!