Αφήνω σε, γαρή μ’, να ζεις

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κωστάκης Πετρίδης, Σταύρος Πετρίδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Γιατροί στέκ’νε ολόερα μ’
[Γιαρ, γιαρ αμάν/Ωφ, ωφ αμάν]
[Και -ν-] ας σ’ εμόν το κρεβάτιν
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’, ασλανούμ αμάν
[Και -ν-] ας σ’ εμόν το κρεβάτιν
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’,
ασλανούμ, τρανόν πουλί μ’
Όλ’ λέγ’νε με «τιδέν πα ’κ’ έ͜εις»
[Γιαρ, γιαρ αμάν/Ωφ, ωφ αμάν]
αχ! ’κι ξέρ’νε το τακάτι μ’
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’, το μικρόν τ’ εμόν τ’ αρνίν
[και] ’κι ξέρ’νε το τακάτι μ’
Το πουλί μ’, το γιαβρί μ’,
αχ! το μικρόν τ’ εμόν τ’ αρνίν

Πολεμούν να κομπών’νε με
[Γιαρ, γιαρ αμάν/Ωφ, ωφ αμάν]
και δίν’νε παρηγορίαν
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’, ασλανούμ αμάν
και δίν’νε παρηγορίαν
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’,
Ασλανούμ τρανόν πουλί μ’
Εξέρω άχαρον ντο έν’
[Γιαρ, γιαρ αμάν/Ωφ, ωφ αμάν]
[και] γεράν έχ̌’ η καρδία μ’
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’, ασλανούμ αμάν
[και] γεράν έχ̌’ η καρδία μ’
Το πουλί μ’, το γιαβρί μ’
Αχ! το μικρόν τ’ εμόν τ’ αρνίν

Αφήνω σε, γαρή μ’, να ζεις
[Γιαρ, γιαρ αμάν/Ωφ, ωφ αμάν]
[και] σα παιδία σ’, σ’ εγγόνια σ’
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’, ασλανούμ αμάν
[και] σα παιδία σ’, σ’ εγγόνια σ’
Ασλανούμ τρανόν πουλί μ’
«Νε άντρα μ’, πού είσαι;» θα λες
[Γιαρ, γιαρ αμάν/Ωφ, ωφ αμάν]
[και -ν-] ώσπου κοπούν τα χρόνι͜α σ’
Σεβνταλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλί μ’, ασλανούμ αμάν
[και -ν-] ώσπου κοπούν τα χρόνι͜α σ’
Αχ! το μικρόν τ’ εμόν τ’ αρνίν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δίν’νε	δίνουν
έ͜εις	έχεις
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έχ̌’	έχει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κομπών’νε	εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν	κομβόω
λέγ’νε	λένε
ξέρ’νε	ξέρουν, γνωρίζουν
όλ’	όλοι/α
ολόερα	ολόγυρα
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παιδία	παιδιά
παρηγορίαν	παρηγοριά
σεβνταλί	ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό	sevdalı
στέκ’νε	στέκουν
τακάτι	δύναμη, αντοχή	takat/ṭāḳat
τιδέν	τίποτα