Ο μπεκιάρτς και το κορτσόπον

Προβολή Τραγουδιού

Τη θάλασσας το νερόν
[και] αλυκόν έν’, αλυκόν
Τη κουτσ̌ής το φίλεμαν
[βάι!] σον πεκιάρ’ έν’ γιατρικόν

Μάνα, η νύφε τ’ εμόν
[και] ατέ θα φέρ’-τ- σε νερόν
Σα ξύλα -ν- ατέ θα πάει
[και/βάι! κι] ήντι͜αν λες ατέν θ’ ευτάει [α’]

Κορτσόπον τίνος είσαι;
Μήλον κόκκινον είσαι
Παχ̌υμένον κι έμορφον
[βάι!] μασεματικόν είσαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αλυκόν	αλμυρό/ή
ατέ	αυτή
ατέν	αυτήν
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
ήντι͜αν	οτιδήποτε, ό,τι
κορτσόπον	κοριτσάκι
κουτσ̌ής	κόρης
μασεματικόν	αυτό που είναι για μάσημα
νύφε	νύφη
παχ̌υμένον	παχυμένο, καλοθρεμμένο, παχύ, τροφαντό
πεκιάρ’	(γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες	bekâr/bekār
τίνος	ποιού;
φέρ’	φέρνω/ει
φίλεμαν	φιλί