’Κοδεσπαινιακόν Τικ

Ανάθεμα κι ανάθεμα
το πέραν κιάν’ τ’ ελάτι͜α
Ατά πα μαρτυρούν ατο
ντο ’κ’ επέρα μουράτι͜α

Εγάπην που ’κ’ εγάπεσεν
και ’κ’ έκ’σεν σεβντάς λόγι͜α
Ομοι͜άζ’ εκείνα τα βουνά
ντο στέκ’νε πάντα αχλόια

Εγάπην έχ̌’ κρύα νερά,
κρύα πεγαδομμάτι͜α
Που επορεί και πίνει͜ ατα
εκείνος παίρ’ μουράτι͜α

Απάν’ σην πόρταν εστέκ’νες
κι εκράτ’νες τ’ ανοιγάρι͜α
Μ’ εβγαίντς απάν’ σο παραστάρ’
μαραίντς τα παλληκάρι͜α