Σαντέτ’κον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αντώνης Παπαδόπουλος, Γιώργος Σοφιανίδης

Το κάστανον θέλει νερόν
και το καρύδι μέλι
Κι η κόρ’ θέλει το φίλεμαν
πρωί και μεσημέρι

Υείας και χ̌αιρετίματα
τ’ αρνί μ’ τ’ αρματωμένον
Αν ερωτά και για τ’ εμέν,
η καρδι͜ά μ’ ματωμένον

Ανάθεμα θα λέω!
Την ώρα ντο ’κ’ ελέπω σε
κάθουμαι κα’ και κλαίω

Υμνώ και κατακαίουμαι
σ’ ομματόπα σ’ τα δύο
Σο σκότωμαν να φέρ’νε με
εσέν ’κι παραδίω

Ε! ουρανέ, ε! ποιητή,
για ποίσον έναν θάμαν
Δος με τη ήλ’ τη δύναμην
και -ν- αψ̌ιμένον κάμαν

Ανάθεμα θα λέω!
Την ώρα ντο ’κ’ ελέπω σε
κάθουμαι κα’ και κλαίω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αρματωμένον	εξοπλισμένο, οπλισμένο
δος	δώσε
ελέπω	βλέπω
ερωτά	ρωτάει
ήλ’	ήλιου
θάμαν	θαύμα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κα’	κάτω
κάμαν	δίκοπο μαχαίρι	kama
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ομματόπα	ματάκια
παραδίω	παραδίνω
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
φέρ’νε	φέρνουν
φίλεμαν	φιλί