Σο μέρωμαν απάν’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Άγγελος Σελβιαρίδης, Ισαάκ Τηλικίδης

Σιμά σα ξημερώματα
εβγαίν’νε δύο άστρα
Τ’ έναν ομοι͜άζ’ τον πρόσωπο σ’,
τ’ άλλο τα ψ̌ήα σ’ τ’ άσπρα

Έμορφος είσαι, Σοφία!
Ομοι͜άεις με νερόπα κρύα
Κλίσκουμαι κα’ -ν- εγώ πίνω
και την ψ̌η μ’ εσέν αφήνω

Σιμά σα ξημερώματα,
πουλί μ’, όντες μερώνει
Έβγα οξ̌ωκά ας ελέπομε
και τον Αυγερινόν -ι

Έμορφος είσαι Λισάφ’!
Πώς γυαλί͜εις κι άμον χρυσάφ’!
Πώς γυαλί͜εις και χρυσαφώντς
και -ν- εμένα θανατώντς!

Σιμά σα ξημερώματα
έλα -ν- ας ανταμούμες
Αν θέλτς παρακαθεύομε,
αν θέλτς πάμε κοιμούμες

Έμορφος είσαι, νε Σόνη!
Ομορφάδας παλαλώνει
Ολουνούς ελάρωσες,
εμέν επαλάλωσες

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανταμούμες	ανταμώνουμε
γυαλί͜εις	γυαλίζεις
έβγα	(προστ.) βγες
εβγαίν’νε	βγαίνουν
ελάρωσες	γιάτρεψες, θεράπευσες
ελέπομε	βλέπουμε
έμορφος	όμορφος/η
επαλάλωσες	τρέλανες
θανατώντς	θανατώνεις
θέλτς	θέλεις
κα’	κάτω
κλίσκουμαι	σκύβω, κλίνω
κοιμούμες	κοιμόμαστε
μερώνει	ξημερώνει
νερόπα	νεράκια
ομοι͜άεις	ομοιάζεις, μοιάζεις
ομοι͜άζ’	ομοιάζει, μοιάζει
όντες	όταν
οξ̌ωκά	έξω
παλαλώνει	τρελαίνει κπ
παρακαθεύομε	κάνουμε νυχτέρι
ψ̌η	ψυχή
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα