Τη ορφανίας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Λορδόπουλος, Δημήτρης Αλεξανδρίδης

[Ωχ!] Ν’ αηλί εκείνο το παιδίν
π’ εγνώρτσεν ορφανίαν [έλα -ν- έλα/γιαρ]
[Ωχ!] Τρανύν’ με τ’ «αχ» και με το «βαχ»
και την τυρα̤ννισίαν [έλα -ν- έλα/γιαρ]

[Εχ!] Εγώ ορφανόν παιδίν είμαι,
επέθανεν ο κύρη μ’ [έλα -ν- έλα/γιαρ]
[Εχ!] Άμον εκείνο το καράβ’
χωρίς καραβοκύρην [έλα -ν- έλα/γιαρ]

[Ωχ!] Θεέ μ’, δος με -ν- υπομονήν
και Παναΐα θάρρος [έλα -ν- έλα/γιαρ]
[Εχ!] Τη ορφανίας τον καημόν
πάντα μ’ έχ’ ατο βάρος [έλα -ν- έλα/γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δος	δώσε
εγνώρτσεν	γνώρισε
επέθανεν	πέθανε
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
τρανύν’	μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει
τυρα̤ννισίαν	τυράννια, ταλαιπωρία