Εγάπ’ και ξαν εγάπ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ισαάκ Τηλικίδης, Σάββας Σαλτουρίδης

Ν’ αηλί εκείνον π’ αγαπά
και ’κ’ επορεί να παίρει
Αγκαλιάσ̌κεται το γεργάν’,
κρούει λάχτας το μιντέρι

Τ’ έναν το χ̌έρι μαξιλάρ’
θέκω κι αποκουμπίζω
Τ’ άλλο βάλλω σο καρδόπο μ’
και για τ’ αρνί μ’ νουνίζω

Αρνί μ’, τα μάγ’λα σ’ να φιλώ,
τα χ̌είλι͜α σ’ να βουκούμαι
Και σ’ έμορφον τ’ εγκαλιόπο σ’
να κείμαι και κοιμούμαι

Τα τραγωδίας τα καλά
τ’ έναν πέ’, τ’ άλλο άκ’σον
Και τ’ έμορφα τα κορτσόπα
τ’ έναν φίλ’, τ’ άλλο δάκ’σον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγκαλιάσ̌κεται	παίρνει αγκαλιά, αγκαλιάζει
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άκ’σον	(προστ.) άκουσε
αποκουμπίζω	ακουμπώ, στηρίζω
βάλλω	βάζω
βουκούμαι	βάζω μπουκιά στο στόμα, μπουκώνω
γεργάν’	πάπλωμα	yorgan
δάκ’σον	(προστ.) δάγκωσε
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
έμορφα	όμορφα
έμορφον	όμορφο
επορεί	μπορεί
θέκω	θέτω, τοποθετώ, βάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
κοιμούμαι	κοιμάμαι
κορτσόπα	κοριτσάκια
κρούει	χτυπάει	κρούω
λάχτας	κλωτσιές, λακτίσματα
μάγ’λα	μάγουλα	magulum
μιντέρι	ταπί, χαλάκι	minder/nīmdār
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζω	σκέφτομαι
πέ’	(προστ.) πες
τραγωδίας	τραγούδια
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι