Καρσ̌ί σο στόλ’

Καρσ̌ί σο στόλ’ εκάθουμ’νες,
σ’ ομμάτι͜α απέσ’ τερώ σε
Λόγια έχω να λέγω σε
άμα λέω «καιρός ’κ’ έν’»

Πολλά έχω να λέγω σε,
σα χ̌είλια μ’ είν’ γραμμένα
Όλια τ’ απάν’ ι-σ’ έμορφα,
θαρρείς ζωγραφισμένα

Πουλί μ’, το στόλ’ εστόλτσα ’το
μανάχον για τ’ εσέναν
Κι έγκα σε άνθι͜α παρχαρί’
ας σα/τα χ̌έρι͜α μ’ κομμένα