| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Εγώ εσέν πολλά αγαπώ και σημασίαν ’κι δί’ς με Εγώ για τ’ εσέν λύουμαι κι εσύ ξάι ’κι νουνί͜εις με Ωχ! μα τη Παναΐαν, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’! Κρούει και πονεί ας ση σεβντάν, χάται και η υγεία μ’ Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’ Ν’ αηλί εμέν ντο έφαγα τ’ εγάπ’ς την λιθαρέαν Εκάεν το καρδόπο μου και έντονε μανέαν Ωχ! μα τη Παναΐαν, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’! Κρούει και πονεί ας ση σεβντάν, χάται και η υγεία μ’ Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’ Το παραθύρι σ’ άνοιξον κι άκ’σον την τραγωδία μ’ Τέρεν ντό πονεμένον έν’ για τ’ εσέν η λαλία μ’ Ωχ! μα τη Παναΐαν, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’! Κρούει και πονεί ας ση σεβντάν, χάται και η υγεία μ’ Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’ Σην καρδία μ’ το γεραλίν τ’ όνομα σ’ έν’ γραμμένον Βάλ’ και τ’ εμόν σο καρδόπο σ’ να ευτάς με χαρεμένον Ωχ! μα τη Παναΐαν, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’! Κρούει και πονεί ας ση σεβντάν, χάται και η υγεία μ’ Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’ Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ κρούει η καρδία μ’ Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ κρούει...
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έντονε | έγινε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λιθαρέαν | χτύπημα με πέτρα | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μανέαν | καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| τραγωδία | τραγούδι | ||
| χαρεμένον | χαρούμενο | ||
| χάται | χάνεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έντονε | έγινε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λιθαρέαν | χτύπημα με πέτρα | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μανέαν | καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| τραγωδία | τραγούδι | ||
| χαρεμένον | χαρούμενο | ||
| χάται | χάνεται |
