Μικρόν κορίτσ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιδηρόπουλος, Παναγιώτης Κοσμίδης

Μικρόν κορίτσ’ και -ν- έμορφον
έφαεν την καρδία μ’
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
ας σην αροθυμίαν

Ερώτεσα και -ν- έμαθα
πού κέσ’ έν’ τ’ οσπιτόπο σ’
Να έρχουμαι μεσανυχτί’
και σο παραθυρόπο σ’

Εσ’κώθα, επήγα σοι τσιγγάντς
να σύρ’νε τα χαρτία
Για να μαθάνω αν αγαπάς
εμένα, νε Μαρία!

Είνας τσιγγάνα είπε με
μαύρα και πονεμένα
Ντο ’κι αγαπάς με, πουλόπο μ’,
και τρώγω εγώ εμένα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αροθυμίαν	νοσταλγία
είνας	ένας/μία
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
έρχουμαι	έρχομαι
ερώτεσα	ρώτησα
εσκοτείνεψαν	σκοτείνιασαν
εσ’κώθα	σηκώθηκα
έφαεν	έφαγε
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαθάνω	μαθαίνω
μεσανυχτί’	την ώρα του μεσονυχτίου
ομμάτι͜α	μάτια
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον
παραθυρόπο	παραθυράκι
πουλόπο	πουλάκι
σοι	στους/στις, τους/τις
σύρ’νε	σέρνουν, τραβούν, ρίχνουν