Ο Μονόγιαννες

[Και -ν-] Ο Γιάννες ο Μονόγιαννες,
[αχ!] κι ο μαναχόν ο Γιάννες
[Αχ! Και -ν-] Ο Γιάννες επεπίρνιξεν
και σο πεγάδ’ επήεν

[Και -ν-] Εχτύπεσεν τη μαστραπάν,
[αχ!] κι εγνέφιξεν ο δράκον
[Αχ! Και -ν-] Εξέβεν δράκος άγγελος
και θέλ’ να τρώει τον Γιάννεν

-Άφ’σον με, δράκε μ’, άφ’σον με
άφ’ς με καν πέντε ημέρας
[Αχ! Και -ν-] Ας πάγω ιδώ τον κύρη μου
κι έρχουμαι, δράκε μ’, φά’ με

Κι άλλ’ αποπίσ’ η μάνα του
[αχ!] καταματούται κι έρ’ται
[Αχ! Και] ’ς όλτς αποπίσ’ η κάλην ατ’ 
χρυσή καβαλαρέα

Χρυσόν μήλον σα χ̌έρι͜α της
[αχ!] παίζει και κατεβαίνει
[Αχ! Και] Κατακαρδών’ τον Γιάννεν ατ’ς
και φοβερίζ’ τον δράκον