| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Φεγγάρι μ’, χ̌ιονωτόν κερκέλ’, φως απέσ’ σην σκοτία μ’ φώτ’σον και το καρδόπο μου, τρώ͜ει ατο αροθυμίαν Φέγγο μ’, όσο ψηλά κι αν στέκ’ς μετ’ εσέν καλατσ̌εύω Εσέναν πα κλαινίζω σε αρ’ μετ’ ατά ντο λέγω Σ’ ασπρότας να ταράγουμαι, να λάσκουμαι σο φως ι-σ’ Σύντροφος τα κατάβραδα, τα νύχτας αδελφός ι-σ’ Φέγγο μ’, όσο ψηλά κι αν στέκ’ς μετ’ εσέν καλατσ̌εύω Εσέναν πα κλαινίζω σε αρ’ μετ’ ατά ντο λέγω Πώς έν’ και είσαι μαναχός, εσύ πα άμον εμέναν; Εγώ εσέν, εσύ εμέν, ’κ’ έχομε άλλο κανέναν Φέγγο μ’, όσο ψηλά κι αν στέκ’ς μετ’ εσέν καλατσ̌εύω Εσέναν πα κλαινίζω σε αρ’ μετ’ ατά ντο λέγω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ασπρότας | ασπράδες, λευκότητα | ||
| ατά | αυτά | ||
| έν’ | είναι | ||
| έχομε | έχουμε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύω | μιλάω, συνομιλώ, συζητώ | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλαινίζω | στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| ταράγουμαι | αναμιγνύομαι, ανακατεύομαι, μπλέκομαι | ||
| φέγγο | φεγγάρι | ||
| φώτ’σον | (προστ.) φώτισε, βάπτισε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ασπρότας | ασπράδες, λευκότητα | ||
| ατά | αυτά | ||
| έν’ | είναι | ||
| έχομε | έχουμε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύω | μιλάω, συνομιλώ, συζητώ | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλαινίζω | στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| ταράγουμαι | αναμιγνύομαι, ανακατεύομαι, μπλέκομαι | ||
| φέγγο | φεγγάρι | ||
| φώτ’σον | (προστ.) φώτισε, βάπτισε |
