Αγρόμηλον

Τα μακρά, ναι τα μακρά,
τα μακρά τα έρημα
Επέρανε το πουλί μ’,
με τα δάκρυ͜α επέμ’να

Γράφτω γράμμαν στείλ’ ατο,
με τα δάκρυ͜α βρέχ’ ατο
Ατό τ’ εμόν το γιαβρίν
απέσ’ σην ψ̌η μ’ έχ’ ατο

Έλα ν’ αγκαλιάσκουμες
κι εντάμα να λάσκουμες
Με γλυκοφιλέματα,
ψ̌ήκα μ’, να βραδιάσκουμες

Το πουλίν επέταξεν,
σ’ ωμία μ’ ετσ̌όκεψεν
Σ’ εγκαλιόπο μ’ παίρ’ ατο
και γλυκοφιλώ ατο