| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Που αποθάν’ ’κι κλώσ̌κεται, [ν’ αηλί εμέν, νέι!] ο γέρον ’κι νεούται Που τρώει και πίν’ και χ̌αίρεται [ν’ αηλί εμέν, νέι!] καμίαν ’κι κομπούται [νέι, πουλί μ’, νέι] ♫ Ο Χάρον ’κι πεγ̆ᶥνεύκεται, πουλόπο μ’, γεροντάδες Κεμεντσ̌ετζ̌ήδες αραεύ’ να χορεύ’νε οι νυφάδες Εκεί χαράντας ’ίν’ντανε, καλούν κεμεντσ̌ετζ̌ήδες Ση ζωήν που ’κ’ εχάρανε αρ’ έσαν μερακλήδες Εκεί η στράταν έναν έν’ νέ άκραν και νέ μέση Εκεί που πάει ’κι κλώσ̌κεται και γυρισμόν πα ’κ’ έχ̌ει Εκεί η στράτα -ν- έναν έν’ νέ άκραν και νέ μέση Εκεί που πάει ’κι κλώσ̌κεται και γυρισμόν πα ’κ’ έχ̌ει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
| έν’ | είναι | ||
| έσαν | ήταν | ||
| εχάρανε | χάρηκαν | ||
| ’ίν’ντανε | γίνονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κεμεντσ̌ετζ̌ήδες | λυράρηδες | kemençeci | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κομπούται | ξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται | κομβόω | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νέ | ούτε | ne | |
| νεούται | ανανεώνεται, ξανανιώνει | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πεγ̆ᶥνεύκεται | αρέσκεται, βρίσκει της αρεσκείας του | beğenmek | |
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| χαράντας | χαρές, γάμοι | ||
| χορεύ’νε | χορεύουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
| έν’ | είναι | ||
| έσαν | ήταν | ||
| εχάρανε | χάρηκαν | ||
| ’ίν’ντανε | γίνονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κεμεντσ̌ετζ̌ήδες | λυράρηδες | kemençeci | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κομπούται | ξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται | κομβόω | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νέ | ούτε | ne | |
| νεούται | ανανεώνεται, ξανανιώνει | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πεγ̆ᶥνεύκεται | αρέσκεται, βρίσκει της αρεσκείας του | beğenmek | |
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| χαράντας | χαρές, γάμοι | ||
| χορεύ’νε | χορεύουν |
