| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ο ουρανόν εψήλανεν ας σ’ εσά τ’ αμαρτίας Τογρίν εγάπ’ γιατί ’κι βάλλτς, πουλόπο μ’, σην καρδία σ’; Τ’ εσόν εγάπ’ έν’ ερετίν, άμον ξερόν κλαδόπον Φοούμαι θα κουράεται και τυραννίζ’ το ψ̌όπο μ’ Αγάπα τηνάν αγαπάς, εμέναν απιδέβα Αρ’ άφ’ς -ι με -ν- ας καίουμαι και σ’ άψιμον ντ’ εσέβα Άμον το χ̌εροκόσκινο σ’ σα χ̌ερόπα σ’ ευρέθα ’Κι ταγιανίζω, πουλόπο μ’, αρ’ έρθα κι ετελέθα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αμαρτίας | (ον.πληθ., τα) αμαρτίες | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απιδέβα | (προστ.) φύγε, άφησε πίσω, ξεπέρασε, προσπέρασε | από + διαβαίνω | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάλλτς | βάζεις | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερετίν | ετοιμόρροπο, πρόχειρα τοποθετημένο, άβολα βαλμένο, (επιρρ.) ασταθώς, πρόχειρα | eğreti<ˁāriyyatī (عاريتي) | |
| έρθα | ήρθα | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εσέβα | μπήκα | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ετελέθα | (αμτβ.) τελείωσα, εξαντλήθηκα, μτφ. πέθανα | ||
| ευρέθα | βρέθηκα | ||
| εψήλανεν | ψήλωσε | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαδόπον | κλαδάκι, μτφ. απόγονος | ||
| κουράεται | σπάει, διπλώνεται | kırmak | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τογρίν | αληθινό, ίσιο, ευθύ, σωστό | doğru | |
| τυραννίζ’ | τυραννάει, ταλαιπωρεί | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αμαρτίας | (ον.πληθ., τα) αμαρτίες | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απιδέβα | (προστ.) φύγε, άφησε πίσω, ξεπέρασε, προσπέρασε | από + διαβαίνω | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάλλτς | βάζεις | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερετίν | ετοιμόρροπο, πρόχειρα τοποθετημένο, άβολα βαλμένο, (επιρρ.) ασταθώς, πρόχειρα | eğreti<ˁāriyyatī (عاريتي) | |
| έρθα | ήρθα | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εσέβα | μπήκα | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ετελέθα | (αμτβ.) τελείωσα, εξαντλήθηκα, μτφ. πέθανα | ||
| ευρέθα | βρέθηκα | ||
| εψήλανεν | ψήλωσε | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαδόπον | κλαδάκι, μτφ. απόγονος | ||
| κουράεται | σπάει, διπλώνεται | kırmak | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τογρίν | αληθινό, ίσιο, ευθύ, σωστό | doğru | |
| τυραννίζ’ | τυραννάει, ταλαιπωρεί | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Α’ δίστιχο: Γιάννης Παπαγερίδης Β’ & Γ’ δίστιχα: Παραδοσιακά Δ’ δίστιχο: Γιάννης Βασιλειάδης (Τραντέλλενας)
