Ποντιακά δίστιχα (Εμπροπίσ’)

Ποίον ποτάμ’ εθόλωσεν
και ποίον ’κ’ εκατέντσεν;
Ποίον κορτσόπον έμορφον
παλληκάρι͜α ’κ’ εκλαίντσεν;

Έμορφος είσαι, έμορφος,
τιδέν ’κ’ έχω να λέγω
Εγώ πα νέικον παλληκάρ’,
το καρδόπο σ’ θα καίγω

Είδα τ’ ομμάτι͜α σ’, είδα ’τα,
γιαβρόπο μ’, δα̤κρωμένα
Φοβούμαι γιάμ’ εντώκε σε
η μάνα σ’ για τ’ εμένα

Ο ήλεν μαραίν’ μάραντα
και παλαλά χορτάρι͜α
Μαραίντς κι εσύ πα, γιαβρίκα μ’,
όλα τα παλληκάρι͜α

Εμέν κατηγορούνε με
ντο τραγωδώ και πίνω
Κανείς ’κι ’ξέρ’ πόσον πονώ
και πόσα δάκρυ͜α ’κχ̌ύνω

Ανάθεμα σε, γιαβρόπο μ’,
και τρις ανάθεμα σε
Να έπλανε με ο Θεόν
σον τόπον ντο κοιμάσαι