
| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Η τρυγόνα με τ’ αντζία [η τρυγόνα, η τρυγόνα] πάει σ’ ορμάν’ σερεύ’ τσατσία [η κορώνα, η κορώνα] Η τρυγόνα με τ’ ορτάρι͜α [η τρυγόνα, η τρυγόνα] πάει σ’ ορμάν’ σερεύ’ χορτάρι͜α [η κορώνα, η κορώνα] Ακεί πέρα σ’ ορμανόπα [η τρυγόνα, η τρυγόνα] έστεκεν κι εποίν’νεν ξύλα [η κορώνα, η κορώνα] Τα ξύλα τ’ς έταν οξέας, [η τρυγόνα, η τρυγόνα] άντρας ατ’ς έτον μυξέας [η κορώνα, η κορώνα] Πορπατεί και πάει ομάλια, [η τρυγόνα, η τρυγόνα] τ’ ορταρόπα τ’ς αρνομάλλια [η κορώνα, η κορώνα] Πορπατεί και πάει τίκια, [η τρυγόνα, η τρυγόνα] τ’ ορταρόπα τ’ς είν’ τιφτίκια [η κορώνα, η κορώνα] Το σ̌ελέκ’ είχ̌εν σ’ ωμία τ’ς, [η τρυγόνα, η τρυγόνα] παιδία, τρώγω τα ψ̌ήα τ’ς! [η κορώνα, η κορώνα]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακεί | εκεί | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρνομάλλια | μαλλί αρνιού | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| έταν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| μυξέας | μυξιάρης | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| οξέας | οξιές | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορμανόπα | δάση | ||
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| ορταρόπα | (υποκορ.) μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| παιδία | παιδιά | ||
| πορπατεί | περπατάει | ||
| σ̌ελέκ’ | φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| σερεύ’ | μαζεύει, συγκεντρώνει | σωρεύω | |
| τίκια | στητά | dik | |
| τιφτίκια | μοχέρ, ύφασμα από μαλλί αίγας | tiftik/teftīk | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσατσία | ξεροκλάδια θάμνων, φρύγανα | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ακεί | εκεί | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρνομάλλια | μαλλί αρνιού | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| έταν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| μυξέας | μυξιάρης | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| οξέας | οξιές | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορμανόπα | δάση | ||
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| ορταρόπα | (υποκορ.) μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| παιδία | παιδιά | ||
| πορπατεί | περπατάει | ||
| σ̌ελέκ’ | φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| σερεύ’ | μαζεύει, συγκεντρώνει | σωρεύω | |
| τίκια | στητά | dik | |
| τιφτίκια | μοχέρ, ύφασμα από μαλλί αίγας | tiftik/teftīk | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσατσία | ξεροκλάδια θάμνων, φρύγανα | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ωμία | ώμοι |

