Κομμενόχρονον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης

Ήλο̤ς ας σην ανατολήν
[κομμενόχρονον!]
ελέπ’ σε και φοάται
Ο πρόσωπο σ’ λάμπ’ περισσόν
[κομμενόχρονον!]
και τ’ εχτιπάρ’ν ατ’ χάται

Ήλο̤ς ας σην ανατολήν
[κομμενόχρονον!]
είδε σε κι εφογώθεν
Ατός ατόσον ’κ’ έλαμψεν
[κομμενόχρονον!]
την ώρα ντ’ εγεννέθεν

Ήλε ας σην ανατολήν,
[κομμενόχρονον!]
τσ̌ιτσ̌έκ’ ας σα παχτσ̌έδες
Αδά σ’ εμόν το καρδόπον
[κομμενόχρονον!]
πώς έσ̌κισες κι εσέβες;

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ατός	αυτός
ατόσον	τόσο
εγεννέθεν	γεννήθηκε
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εσέβες	μπήκες
εφογώθεν	φοβήθηκε
εχτιπάρ’ν	αξιοπρέπεια, κύρος, αξιοπιστία	itibar/iʿtibār
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπον	καρδούλα
κομμενόχρονον	αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια
παχτσ̌έδες	κήποι, περιβόλια	bahçe/bāġçe
περισσόν	περίσσευμα, περίσσιο
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
φοάται	φοβάται
χάται	χάνεται