Προβολή Τραγουδιού
Κομμενόχρονον

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης
Ήλο̤ς ας σην ανατολήν [κομμενόχρονον!] ελέπ’ σε και φοάται Ο πρόσωπος σ’ λαμπ’ περισσόν [κομμενόχρονον!] και τ’ εχτιπάρ’ν ατ’ χάται Ήλο̤ς ας σην ανατολήν [κομμενόχρονον!] είδε σε κι εφογώθεν Ατός ατόσον ’κ’ έλαμψεν [κομμενόχρονον!] την ώρα ντ’ εγεννέθεν Ήλε ας σην ανατολήν, [κομμενόχρονον!] τσ̌ιτσ̌έκ’ ας σα παχτσ̌έδες Αδά σ’ εμόν το καρδόπον [κομμενόχρονον!] πώς έσ̌κισες κι εσέβες;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
εγεννέθεν | γεννήθηκε | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εσέβες | μπήκες | ||
εφογώθεν | φοβήθηκε | ||
εχτιπάρ’ν | αξιοπρέπεια, κύρος, αξιοπιστία | itibar/iʿtibār | |
’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
παχτσ̌έδες | κήποι, περιβόλια | bahçe/bāġçe | |
περισσόν | περίσσευμα, περίσσιο | ||
πρόσωπος | πρόσωπο | ||
τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
φοάται | φοβάται | ||
χάται | χάνεται |