Έλα, έλα

Τα ξένα ανάθεμα,
τέρτι͜α, πίκρας, βάνασα
Δύο καρδόπα χτυπούν,
δύο ψ̌όπα αροθυμούν

Έλα -ν-, έλα -ν-, έλα,
έλα ψ̌η μ’, έλα μη τυραννί͜εις με
Έλα -ν-, έλα -ν-, έλα,
έλα όπως είσαι, έλα μη τυραννί͜εις με
Έλα, μη τυραννί͜εις με!

Σ’ εγκαλόπο μ’ ’τράνυνες
ατώρα ’κι ’γνωρί͜εις με

’Τράνυνες, ’τράνυνες,
ατώρα απεμάκρυνες

Έναν κορίτσ’ αγαπώ,
για τ’ ατέν καρδοχτυπώ
Κι ατέ τυραννίεται,
κρυφοκλαίει και λύεται

Έλα -ν-, έλα -ν-, έλα,
έλα ψ̌η μ’, έλα μη τυραννί͜εις με
Έλα -ν-, έλα -ν-, έλα,
έλα όπως είσαι, έλα μη τυραννί͜εις με
Έλα, μη τυραννί͜εις με!

Σ’ εγκαλόπο μ’ ’τράνυνες
ατώρα ’κι ’γνωρί͜εις με

’Τράνυνες, ’τράνυνες,
ατώρα απεμάκρυνες

Δύο ψ̌όπα λύουνταν,
πικρά δάκρυ͜α ’κχ̌ύουνταν
Έλα, πουλί μ’, μη πονείς,
το ψ̌όπο μ’ μη τυραννί͜εις

Έλα -ν-, έλα-ν-, έλα,
έλα ψ̌η μ’, έλα μη τυραννί͜εις με
Έλα -ν-, έλα -ν-, έλα,
έλα όπως είσαι, έλα μη τυραννί͜εις με
Έλα, μη τυραννί͜εις με!

Σ’ εγκαλόπο μ’ ’τράνυνες
ατώρα απεμάκρυνες

’Τράνυνες, ’τράνυνες,
γιατί απεμάκρυνες;